donderdag 17 november 2011

Hier zijn ze dan ...

... de foto's ...
Piekeboes voor jarige vriendinnen ; gerecykleerd ; de gele stof die komt piepen, was een zomerjurkje van de kringloopwinkel ( laat ons die maar KLW noemen vanaf nu ) ; de roze ruitjes die komen piepen waren eerder een mannenhemd uit de KLW en de buitenstof was een tafelkleed , ook van de KLW. Beide dames waren er blij mee, ik heb ze zelfs al in een onbewaakt momentje in de handtassen zien zitten! Joepie!

Oeioei, deze foto vergat ik te draaien ... jammer, maar zo mooi is hij toch niet. Pst ook in het rijtje van "Ik Recykleer" ; een gigantische nachtpon van oma van de KLW werd mini-ponnetje voor Lieke. Aangezien haar buikje hierin wordt afgetekend (' terwijl ze helemaal geen buikje heeft, in tegenstelling tot haar kleine zus ) , zal het ponneke snel in de jongste haar kast liggen ... Lieke laat ook eventjes het geweldige gat in haar mondje zien, dat ondertussen al netjes terug volgegroeid is ...

Piekeboes voor de juffen van Ginneke. Kregen ze toen mijn kleineke 4 werd. De groene bollen en stippen herkent u wellicht ... jawel, beddengoed van ons allerbeminde Ikea. In de rechtse piekeboe piept een retrostofje ; ooit een kussensloop van .... inderdaad ... de KLW. Ik vind de rode knopen erop een fijn detail dat alles nog wat meer opfleurt. Ook de juffen waren er blij mee ( of ze kunnen goed doen alsof ... )

De andere kant van de juffenpiekeboes. Schoon retrooke hé!

Klein intermezzo : de Sint brengt hier binnenkort een uniek stuk ; stapelbedjes voor de poppen, zelfs drie boven elkaar. Een lieve vriend heeft ze speciaal voor de meisjes gemaakt , ik ben bezig aan het beddengoed. Lakentjes in dit stofje. Ben er een beetje verliefd op ... Verder in deze fotoreeks volgt mij favoriet popje in close-up!

Zakjes voor de kinderen van de klas. Om hun flitskaartjes in te steken. Allemaal van restjes stof. Ze mochten zelf hun zakje kiezen. Volgens een mama was de dochter gewoon weg van het gekozen zakje. Schitterend, toch? Misschien vinden ze het dagelijks drillen van die vreselijke oefeningetjes nu net iets minder afschuwelijk ...

De spuuglelijke scoutsbroek van Lieke ; na één keer ben ik op strooptocht gegaan om haar toch een andere te kopen. Te lelijk om aan te doen ...

Nog een foto vergeten te draaien. Deze kersjes ging ik eventjes snel haken voor de kindjes die naar het feestje van Ginneke kwamen. Uiteindelijk meer dan een uur per koppeltje kersjes bezig geweest .... maar ze zijn wel schattig. En de kindjes content.

Stofje voor ander lakentje ( je kan toch niet op drie beddekes hetzelfde lakentje leggen ! )

Hét favorietje. Schattig toch!

Ginneke maakte de grote paddenstoel in de klas. Als je het deurtje opendoet, komt een kaboutertje piepen. Geweldig! De andere paddenstoeltjes zijn van mijn hand. Patroontje kreeg ik van een collega. Ondertussen weet ik waar zij het vond. Binnenkort zal er hier wel eens een link naar die blog komen, want ik heb daar nog leuke dingetjes gezien die ik wil maken.

Feestkleedje voor Lieke. Foto doet het kleedje zeker geen eer aan. Eigenlijk een gordijn van de KLW, gevoerd met felroze stof. Achteraan een knooplint in die felle voeringstof, net als het ceintuurtje. Als Lieke het eens aandoet, trek ik nog een foto. Hopelijk komt het beter uit dan.

In augustus sloot ik een deal met Pippelotje. Ze was weg van mijn slabbers die al een paar keer op de blog verschenen, en zij maakt graag stempels. En deze kreeg ik in ruil voor twee slabbers. Ze heeft erop gezwoegd, verschrikkelijk. Maar deze ( de zesde versie denk ik ) vind ikzelf prachtig. Bedankt!!!!!
  
In 2008 kochten wij ons huisje. Het middelste op de foto. Klein, eigenlijk heel klein, maar perfect om te starten. In 2003 bouwden we aan de achterkant uit , maar dat zie je niet op de foto . Het huisje werd een huis ...


En dat is het nu. Onze buurman stierf ondertussen drie jaar geleden, wij konden zijn huisje kopen, en begonnen te verbouwen. Zuchten, kreunen, vloeken, een aannemer die zelfs zijn kat niet meer stuurt, die niet reageert op telefoons, berichten op de  voice-mail, mails, ... Veel geduld, bloed, zweet en ja, heel wat tranen later ( en bijna twee jaar zwoegen ) , ziet de geven er zo uit. De aannemer moet nog één keer terugkomen, maar is dat blijkbaar niet echt van plan. Ik lig er niet meer van wakker. Papa en papi werken hier ontzettend hard om binnen alles in orde te krijgen. En binnenkort kan ik de nieuwe kamers beginnen schilderen ... Pasen 2010 begonnen we het huis te strippen, Pasen 2012 hoop ik de langverwachte house-warming te kunnen doen ...

Deze groene kader wordt door de ene afschuwelijk gevonden, door de andere speciaal. Wij vinden hem gewoon geweldig.

( voor meer details over het maak-proces : lees gewoon mijn vorige berichten even door ... )

Geen opmerkingen:

Een reactie posten