donderdag 29 september 2011

Ellendig ...

Al meer dan een week zit ik zonder computer. Ik werk wel op die van papatje, maar foto's en die dingen doe ik maar niet .
Ondertussen heb ik gerecykleerd, gehaakt, gepiekeboed, maar kan ik het niet op mijn blog zetten. Ook reacties nalaten bij anderen lukt niet ... ellendig!

Maar van zodra ik mijn speelgoedje terug heb, laat ik alles zien wat ik gedaan heb!

En om toch iets zinnigs te schrijven, een staaltje woordenschat van Ginneke ( net geen 4 jaar ) : "Als je oogjes niet goed werken, moet je naar de .... ( denk-denk ) ... oogtandarts! "

zondag 18 september 2011

Ik recykleer!

Woensdag was ik onverwacht kinderloos in de namiddag ... het uitgelezen moment om even langs de kringloopwinkel te passeren . En wel in die ene bepaalde hoek, die van de kleding. Niet op zoek naar een jas of trui voor de meisjes ( eigenlijk koop ik daar zelden of nooit kleding om echt aan te doen ), maar naar kleding in leuke, herbruikbare stof. Meestal ga ik snollen tussen de gordijnen, overtrekken en tafelkleden, maar nu stond ik open voor alles. Kijk maar ...

 Het jurkje is spuuglelijk, maar het stofje op zich is heel fris en vrolijk. En omdat het helemaal gefronst is in de taille, zorgt dat voor een grote lap ...
Daaronder een slaapkleed in jersey ; wit met fijne paarse bloemetjes. Heel fijn stofje. En veeeeeeeeeeeeeeel stof ( was volgens mij slaapkleed tot op de grond ).
En het laatste is een tafelkleed, volgens mij uiterst geschikt als voering van een tas of zo ...
 Drie hemden in mooie stof.
Groen is tegenwoordig een beetje mijn kleur aan het worden ; het "karrooke" zoals we hier zeggen is klassieker, maar mooi en "zacht".
En het onderste ziet er lelijk uit, maar in de juiste context kan het volgens mij heel mooi zijn ...
Tot zover de kringloopbuit ...
Deze twee hemden en het broekje zijn versleten ( het broekje heeft ongeveer 5 jaar intensief dienst gedaan en is gewoon doorgescheurd aan de poep ) , ik ga er de knopen en rits uithalen.

Een deel van de kringloopbuit is al verwerkt, maar nog geen foto's. Omdat ik het vandaag vergat, maar ook omdat het gaat om een cadeautje voor iemand die soms meeleest ...

maandag 12 september 2011

Een succesnummertje

In juni ging ik Lieke halen van het turnen. Naast mij stond een mama met een prachtig kleedje. Heel eenvoudig modelletje, geen tralala. Maar ik dierf haar niet vragen waar het kleedje vandaan kwam. Vreesde dat het wat boven mijn budget zou zijn ...
Toevallig reed ik daarna naar Kapellen, op stofjesjacht. Ik kocht daar twee stukken tricot. Het ene leek heel erg op de stof van het kleedje dat ik die ochtend zag, het andere vond ik gewoon heel fris.
En toen moest ik een patroontje hebben ... Geen zin om lang te zoeken, dus maar zelf aan de slag gegaan met een topje dat ik mooi vind, en een kleedje dat mooi past. Overgetekend op patroonpapier, en eerst in een overschotje gemaakt. Gelukkig, want zo ontdekte ik dat ik best met een belegje kon werken. Na het proefexemplaar probeerde ik het in het frisse stofje ( om eerlijk te zijn moet ik er wel bij vertellen dat tussen het kopen en het maken twee maanden tussenzaten , ik werkte echt in fases , een beetje uit faalangst ).
En het resultaat ... is een succesnummertje. Drie keer heb ik het aangehad ondertussen, en elke keer krijg ik complimentjes. Zelfs van hippe jongedames ... *blinkblink* ...

Het is trouwens een heel "braaf" modelletje, zodat ik het ook kan aandoen om voor de klas te staan. Tja, te veel bloot zou de kindjes afleiden ...
En daarmee heb ik eindelijk nog eens iets van mijn 10in11-lijstje gemaakt ...


donderdag 1 september 2011

En nog feest voor Lieke ...



... met de vriendinnetjes. We hielden het op een "gezellig feestje" : de twee zusjes, en twee vriendinnetjes. We knutselden samen ( een juwelenkistje beplakken met zijdepapier en uiteraard glittertjes ) , aten pannenkoeken, en speelden een spelletje.
Op een zelfgemaakt ganzenbord. Of iets dat ervoor kan doorgaan. Ik plooide een oude handdoek dubbel, stikte daar een ( lelijke ) stevige stof op. Uit restjes knipte ik cirkels, en zette die vast door de heerlijke techniek "wildstikken". Als pionnetjes gebruikte ik badeendjes.






Wie uit was, kreeg een stuk van een puzzel, die verklapte waar een schat verborgen lag. En in die schat zat geen snoep ( of toch, een pak koekjes ), maar wel voor ieder meisje een klein zakje zoals deze dame ons leerde .
Met daarin een ( gekocht ) halssnoertje van houten pareltjes. Meer moet dat niet zijn voor lieve, kleine meisjes!




De meisjes genoten met volle teugen van het feestje, en ik ook. Alleen Lieke vond haar feestje wat kort. Maar ja , zo gaat dat met leuke dingen ... die gaan veel te snel voorbij ...