zaterdag 26 februari 2011

Feest!

Vandaag is papatje jarig. Een leuk cadeautje vinden was echt niet gemakkelijk ... maar dat is jaarlijkse traditie. Nu zijn de meisjes groot genoeg om hier mee over na te denken. Lieke had wat ideetjes, maar dat waren eigenlijk allemeel dingen die ze zelf wou hebben. En Ginneke vond "iets om te kloppen in het huis van Jef" wel een goed idee. Keer op keer opperde ze om een hamer te kopen ...
Ik bestel al enkele jaren een fotokalendertje voor papa zijn verjaardag via internet. Maar dit jaar was ik dat vergeten. En toen zei papa dat hij wel een "meisjeskalendertje" wou dit jaar. Een kalendertje door de meisjes geknutseld. Dus ... mama wist weer wat doen, zo op het laatste nippertje ...
Woensdag eerst de meisjes tekeningetjes laten maken, zelf de dagen van de maanden erop, zaterdag in het geheim alles lamineren en een staandertje maken ... Et voilà !

woensdag 23 februari 2011

Laat de lente maar komen!

Eindelijk begon ik, letterlijk na jaren, aan een rokje voor mezelf. Toen ik zwanger was van de meisjes, naaide ik wel enkele dingen voor mezelf, maar die werden nooit goed genoeg bevonden. Te smal, te breed, te lang, te kort, scheef, ikweetniwanogallemaal ... Dus verdwenen alle "grote" patronen naar de zolder. Maar ik kreeg er weer zin in. Ik kocht een hele tijd geleden al wat stofjes voor mezelf, dus het werd tijd ermee aan de slag te gaan.
Tijdens mijn ik-dagje vorige week startte ik met het tekenen van dit patroon.  Ik had veel plaats nodig ( op de grond dan maar ) , heel groot papier ( tafelpapier gebruikt ) , een potlood aan een touwtje, een lintmeter en speelgoed van de kindjes ( anders rolde mijn tafelpapier steeds terug op ).


Ik knipte toen de stof en begon ze netjes te surfilleren. Met een klein, fijn steekske. Maar mijn machien had er geen zin in, en ik verloor ontzettend veel tijd doordat de bovendraad steeds brak. Uiteindelijk de handleiding van het machien erbij gehaald, en alle mogelijke oorzaken uitgesloten. Het enige wat hielp, was een grote, loempe steek gebruiken ... Door al dat geknoei ( lees : gevloek ) was mijn dag veel sneller voorbij dan gepland ... Dus bleef het half afgewerkte rokje liggen ...
Tot vandaag ... alles ineengezet ( al vroeg het veel denkwerk ) ... met als resultaat ...

Eigenlijk is het een heel eenvoudig en flexibel patroon ( met flexibel bedoel ik dan :  met of zonder band in de taille, al dan niet zakskes erop, rits achteraan of opzij, onderaan ook een band mogelijk, ... ). Maar als je een heel dun stofke uit uw torenhoge stapel kiest, waar ge los doorkijkt, moet ge uiteraard ook een voering hebben. En als ge dan denkt dat ge gewoon twee rokskes kunt maken ( een "buitenrok in goeie stof en een "binnenrok" in voering ) en die tegeneen kunt zetten, dan maakt ge het al wat ingewikkelder. Zeker als ge dan nog een effen strook onderaan de rok wilt, en denkt dat ge gewoon de voering lager kunt maken, en de bovenrok korter, en die twee aaneenzetten. Dan maakt ge het niet ingewikkeld, maar gewoon helemaal fout. Want het minste dat de voering een beetje scheef zit, tovert ge uw soepelvallend rokje om in een foute ballon ... En kunt ge uwe zoom losmaken, en een andere oplossing zoeken. En als ge dan koppig zijt, en blijft volhouden dat ge uw effen voering wilt kunnen zien, als strook onderaan uwe rok, maakt ge het uzelf nog moeilijker. Dan kunt ge voor het eerst in uw leven een rolzomeke proberen, want in de handleiding van uw machien staat letterlijk " het voetje zoomt uw stof automatisch om". En dan kunt ge concluderen dat alle andere machienen dat misschien braaf doen, maar het uwe niet. En dan kunt ge eerst uwe rolzoom netjes strijken voordat uw machien die "vanzelf" omzoomt.
Aldus een ervaringsdeskundige ...
Het resultaat vind ik uiteindelijk wel oké, al ga ik volgende keer een niet-doorkijk-stofke kiezen, zodat dat geknoei met de voering er niet meer bij is, en het rokske misschien op een uurtje of twee ineen zit ...

Als positieve afsluiter wil ik nog wel zeggen dat het inzetten van de rits ging als een fluitje van een cent, dankzij ons Madame. Al gebruikte ik gene pritt. Dankuwel Madame ...

( en weer één van mijn lijstje te schrappen )

zondag 20 februari 2011

Steengoed

Vrijdag gingen we uit eten in Lier, en toevallig passeerden we een heerlijk winkeltje. Hoewel het al gesloten was, straalde het gezelligheid uit ...
Ben daarnet even op de site gaan snuffelen, en voelde het meteen kriebelen ... Hier wil ik binnenkort naartoe! Eerst even goed nadenken wat ik er ga doen : een leuke theepot beschilderen, of een eigen spaarvarken voor elke dochter, of een leuke taartschotel, of voor ieder een eierdopje .... Pompompom ... Dat wordt moeilijk kiezen ... Iemand zin om mee te gaan?

zaterdag 19 februari 2011

Mutske en prutske

Telkens de papi zag dat ik weer een muts klaar had, zei hij dat hij er ook één wilde. Niet in turquoois of fuchsia, en ook niet met een bloem. Uiteraard. En vaster gehaakt dan de andere exemplaren. Jaja, hij wist goed hoe hij ze wilde. Maar toch hadden zus en ik onze bedenkingen ... Onze papi  met een gehaakte muts ...
Maar ik kocht een bolleke donkerblauwe wol, en begon te haken. Tussendoor, ook een keer in ons naaiclubke. Bij de eerste pasbeurt werd ze veel te klein bevonden. Nog zeker 6 rijen erbij. Tweede pasbeurt : nog te kort ( zijn oren waren niet helemaal bedekt ). Derde pasbeurt : een rij te lang! Dus ... een rijtje steken aftrekken.
Vierde pasbeurt : perfect! Voor de foto was papi niet meer in de buurt, en papa had geen zin om met een muts op een blog te verschijnen. Dus maar zelf op de foto ... en het is duidelijk zichtbaar dat het een lange muts is!
In elk geval kan papi nu met warme oren met Spikkel gaan wandelen! En ik kan een item van mijn lijstje schrappen!



En dan nog een prutske.
Regelmatig vind ik op één of andere blog een leuk ideetje, een eenvoudige tutorial, ... Soms wordt dat geprint, soms op een papierke gekribbeld. En dan komt alles in een doos terecht.
Maar ik ben zo'n ontzettend stroef en gestructureerd persoontje, ik kan niet tegen rommel ( alhoewel dat aan mijn bureau soms niet te merken is).
Dus ik was al een tijdje aan 't bedenken dat ik voor die losse patroontjes een gestructureerde oplossing moest vinden.

En toen kreeg ik van een collega een superschattig kaartje.
Om me succes te wensen op mijn eerste werkdag.

Ik vind het zo schattig, dat ik het niet weg wil doen ... Dus ... Denk, denk, wat kan ik ermee doen, zodat ik het nog regelmatig tegenkom? Verwerken in een schrift / kaft waar ik al mijn losse flodders in kan bewaren!
Op naar Hema dan maar, ik dacht daar wel een fleurige schrift te vinden. Maar nee ; de fleurige exemplaren waren ingebonden - die zouden na een tijd openscheuren, als ik er ook vb stofjes in kleef.


Toen zag ik deze. Een stevige kaft met pochetjes in.
Niet bepaald kleuren om vrolijk van te worden, maar de streepjes kaft bleek een pochetje te zijn met een ingeschoven streepjesblad. Dus ... meenemen!
Thuisgekomen een beetje geprutst met gekleurd papier en ziehier ...







Mijn patroontjesschrift!
Mooi, niet?

woensdag 16 februari 2011

Handgemaakte dankjewel

In mijn vorige berichtje maakte ik een lijstje op van wat ik op één dag wilde doen ... Het is me niet allemaal gelukt! Wel de dingen die ik voor in de klas moest maken ( was ik mee begonnen ) .
Dan maakte ik de broche voor de lieve collega. Ze was heel blij met de handgemaakte dankjewel, en speldde de bloem meteen op!
Het patroontje vond ik via Emma en Mona op deze blog . Ik moet toegeven dat hun exemplaren net iets mooier zijn, maar ik ga oefenen ...
Ik gebruikte geen echte vilt, maar een stuk uit een wollen trui die ik in de kringloopwinkel kocht en twee keer in de kookwas en droogkast deed. Ik denk dat ik dit ideetje ooit bij Eloleo vond ( het was-en droogidee).

Daarna begon ik ook nog aan mijn eigen rokje, maar plots was de tijd op ... Hopelijk kan ik het snel afwerken. Het stofje is in elk geval al goedgekeurd door de dochters!

Als dat af is, is het nog het geldbeugeltje voor papi en het verzoekzakje voor zus ...

zondag 13 februari 2011

Cake en een leuk vooruitzicht

We hadden een rustig weekend. Niet veel uithuizige plannen, dus veel tijd voor rust. En voor leuke, lekkere, gezellige dingen ... Daarom wandelde ik vanmorgen met de meisjes naar Hugo, onze plaatselijke "kruidenier", om eitjes te halen.
En vanmiddag bakten we daarmee samen lekkere cake. Hartjescakejes, cakejes in gekleurde cupjes en een lange platte. Ons huisje rook heerlijk naar frisgewassen kindjes en versgebakken cake. Heeeeeeeeeeeeeerlijk! Morgen geven ze ieder een hartjescakeje aan hun juffen, want ze hebben ieder de allerliefste juffen van heel de wereld!




En dan mijn leuk vooruitzicht ... Nu ik terug tot de werkende mensen behoor, geniet ik weer van andere dingen ... bijvoorbeeld van een extra vrije dag. Morgen moet ik eigenlijk werken, maar we hebben een facultatieve vrije dag op school. En omdat ik in mijn vorige thuisperiode de belofte aan mezelf ( per thuisweek één ik-dag ) al moest verbreken, heb ik mezelf morgen een ik-dag beloofd. Ik ga heel de dag het gezelschap van mijn Witteke ( zo hebben we mijn naaimachine gedoopt ) opzoeken. En ik heb een hele lijst te doen : eindelijk rokje voor mezelf, iets voor in de klas, kleingeldzakje voor papi, broche voor lieve collega die me deze mand schonk , zakje voor jarig-geweeste vriendin van zus ( een verzoekske dus ). Tja, ik vrees dat ik het lijstje niet ga kunnen afwerken, maar ik kijk er wel enorm naar uit!

dinsdag 8 februari 2011

Zot van Antwerken

Morgen gaan we weer gezellig naaien, haken, patroontjes uitwisselen, breien, babbelen, tetteren, sjauwelen, ... in Compostela!
Joepie!

't Is een jongen!

Dat zei de dokter eergisteren tegen een vriendin, die van haar derde kindje beviel. Ik ben blij dat ze enkele dagen over tijd ging, want haar cadeau was nog niet klaar. Toen ik het nieuws vernam, moest ik nog aan de schildpad-handpop beginnen. Maar uit ervaring wist ik dat dat op één avond  ( twee uurtjes dus ) wel zou lukken.
Ik had ondertussen stof ingeslagen. 't Is te zeggen ...
het vorige exemplaar maakte ik uit overschotjes van lichter en donkerder roos fleece, maar toen wist ik dat het een meisje ging zijn. Nu wist ik dat niet, dus ging ik naar de markt om blauw of groen fleece te kopen. Maar tot mijn verbazing was alle fleece op, het zou in augustus terugkomen.  "Want volgende week begint het zomerseizoen, medam!". Ik denk dat het op dat moment net niet vroor ...
Later kwam ik in de Zeeman, en zag daar badhanddoeken liggen. Ideaal voor een knuffel, vond ik. Dus kocht ik een groene en een blauwe. Want er is nog een zwangere vriendin, één die wel van kleurtjes houdt. Uit twee grote handdoeken zou ik wel twee schildpadden krijgen.
En toen zag ik een rode handdoek ( het is dan ook bijna Valentijn ). En op het nippertje kocht ik die ook, want de mama van Hippolythe is een fervente rood-met-witte -stippen-fan.
Alle ( of toch bijna alle ) cadeautjes werden dan ook met rood en witte stippen afgewerkt ...
Ben daarstraks het cadeautje gaan afgeven, en ze was er heel blij mee!
Zo, weeral een item van mijn 10 voor 11 klaar. Nog 5 of 6 te gaan, waaronder nog één boeleke. Maar da's pas volgende maand. ( wedden dat dat ook weer op 't laatste nipperke klaar zal zijn? )