zondag 27 december 2015

Elanden in de sneeuw

Het heeft lang geduurd voordat ik stoffen met fotoprints echt mooi begon te vinden, maar tegenwoordig vind ik er mijn goesting wel in. Vorige winter maakte ik Ginneke dit kleedje, en ik vind haar er nog steeds heel mooi mee staan.
Dus liet ik me ergens in september verleiden tot een nieuwe versie van de stof. Ik kocht nogal zuinig, en heb daarbij geleerd dat ik volgende keren geen 70 maar 80 cm moet kopen. Tja, zelfs mijn kleine aap groeit ...
Ik hou niet van patronen overtekenen, dus als ik er eentje heb dat goed past, blijf ik het tot in het oneindige gebruiken. Met hier en daar eens een kleine aanpassing, dat wel.
Bovenstukje uit SVDHZ, alweer, en een iets-of-wat-rimpelrokje. Niet teveel zwier, want daar is ze geen fan meer van. Maar Ginneke is nog zo huppeldepup, dat ze nog veel bewegingsruimte nodig heeft in het rokdeel. Niet te smal dus ...

Het vestje is een beetje te licht, maar ondertussen doet ze er al  een donkerder vestje op aan. En kousenbroeken weigert Ginneke. Blote benen, en liefst ook blote armen. Maar ooit zal het toch eens echt beginnen winteren, denk ik zo. Dus kocht ik haar mooie kniekousen. Grijze met blinkjes. Zo'n fijne kousen ....Maar manman, wat een gezeur! Mama, ik wil die niet aan! Dat jeukt! En kijk hoe schoon ze zijn.... 


Het kleedje is al aan de korte kant (zelfs een zoompje lukte niet meer; ik overlockte de onderkant, plooide die naar binnen en werkte mooi af door er een biaislint op te zetten). Volgende keer dus 80 cm kopen! 
Dat vestje bleef niet lang aan, zelfs buiten niet! 


Achteraan sluit het jurkje met kamsnaps. Ik deed zelfs geen poging om de print te laten doorlopen, maar lette wel op dat er geen elanden onthoofd werden. Er komen er wel een paar van achter het hoekje piepen ;-)



Over de versie van vorig jaar ging een bus blauwe verf in de klas, dat kon ik jammer genoeg niet redden. Maar deze versie is een volwaardige vervanger! 






woensdag 16 december 2015

Voor een klein ukkiepukkietje

Mijn zus vroeg me in augustus een vlinderdekentje te maken voor een vriendin. Die zou in september bevallen, maar het moest niet per se voor de geboorte klaar zijn. Ik wou me laten inspreren door het geboortekaartje, maar de mini-preview die ik kreeg, was niet echt verhelderend. Tot zus zei dat de aanstaande mama houdt van feetjes en bloemetjes en zo van die romantische dingen. En het mocht ook wel heel roos zijn.
Dus ging ik op jacht, en in de herfstvakantie zette ik me eraan. Nu maakte ik al zoveel van die dekentjes, dat het een fluitje van een cent is geworden om het ineen te zetten. Ik weet al waar de moeilijke stukken zijn, dus ik ben helemaal voorbereid. Op minder dan een uur zat het ineen ( lag al langer geknipt klaar hoor! ). En moest ik nog een eigen kindje op mijn verlanglijstje hebben staan, dan had ik het dekentje gewoon gehouden ....


Zo zalig babyroos ... 


Ik wilde eigenlijk de grote versie maken, maar door te tetteren tijdens het knippen, knipte ik de buitenstof ondersteboven ... vloekvloek .... Ik had nog net genoeg overschot om een kleine versie in de juiste richting te knippen. Oef !


Nog zeker groot genoeg voor de eerste maanden! 


Slaap zacht, kleine Ulrike! 



zondag 8 november 2015

Herfstjurkje voor Ginneke

Voor Ginneke maakte ik ook nog een jurkje, in een heerlijk Soft Cactusje. Ik blijf grote fan van deze stofjes!

Weer het bovenstukje van SVDHZ, het blijft scoren hier. Alleen armsgaten tekende ik wat groter, want haar kleedjes van vorige herfst worden wat krap. En aangezien Ginneke nog geen t-shirtjes onder haar kleedjes aan wil (veel te warm, mama!), voelt zo'n krap armsgat heel vervelend.


Ook dit kleedje lag al even geknipt klaar, dus werd het tijd om het ineen te zetten. Ik vond echter geen lange rits in m'n voorraad die mooi bij het stofje paste. Alleen korte exemplaren. Geen nood, mijn warmbloedje kan tegen een beetje blote rug ... Korte rits onderaan en bovenaan een kamsnap...


Het rokje wou ze niet te breed. Geen gezwier meer ... 
Ik legde een stolpplooi in het voorpand, het achterpand loopt gewoon breder uit , zonder plooikes. Het rokje is zo  nog wel breed genoeg om te kunnen ravotten.


Na de fotosessie binnen klaarde het helemaal op .... dus deden we buiten nog wat verder van fotookes trekken .... 


Met haar Kibbie, die een camouflagepakje aan lijkt te hebben ...

En eitjes rapen!








donderdag 5 november 2015

Een wintercandydress voor Lieke

Eindelijk nog eens tijd gehad om te naaien. Ein-de-lijk.
Er lagen verschillende projectjes geknipt klaar, al een tijdje. En deze week maakte ik wat tijd vrij, wat  me-time. Joepie ....
Het eerste projectje was voor Lieke bestemd. Zij is een broekenfan, nog steeds. Gekochte broeken, welteverstaan. Laat daar geen misverstanden over bestaan .... gekochte broeken!
In de zomer maakte ik haar twee candydresses uit La Maison Victor, en die vielen in de smaak. Vooral het laatste, omdat het zo kort was.
Dus haalde ik het patroon terug boven (heerlijk, patroontjes meermaals gebruiken) en verknipte een zalig mooi mintkleurig glitterstofje .... Heel mijn naaikamertje blinkt en schittert nu,  maar dat trekken we ons eventjes niet aan.
Een eenvoudig modelletje, geen tralala...


Ik zette er wel een hoger kraagje op, omdat mijn dametjes een hekel hebben aan sjaals, mutsen en dergelijke winterspullen... 

Wel korte mouwen, want binnen is Lieke dan weer warmbloedig.
Het cobineren met een zwart vestje vond ik eerst (voor de pasbeurt) nogal gewaagd, maar het past perfect bij de nieuwe look van Lieke; de ik-word-een-beetje-groot-look, en dus de ik-wil-geen-kinderachtige-kleren-meer-look. Tja, mama moet ook meegaan met haar tijd, en met de tijd van haar grootwordende kinders.... Combineren met zwart is een goeie truc...
Hoe smal Lieke is, wordt hier weeral duidelijk; maatje 128 is heel ruim voor mijn 10-jarige. Volgend exemplaartje wordt smaller getekend!
Maar het is goedgekeurd, het kleedje. Oef, missie volbracht. Vanavond noemde ze het zelfs haar lievelingskleedje.... blink blink! 



vrijdag 2 oktober 2015

Voor Martha

Ik "ken" twee mannen zo van die ruwe bolsters met heel blanke pit ...
En één van hen werd een tijdje geleden voor de tweede keer papa. Van Martha.
Met een paar vrienden wilden we graag een cadeautje geven, een kleine attentie, omdat zij onze vereniging zo'n warm hart toedragen.
We gingen te rade bij hun mama, de lieve Oma van kleine Martha. En die zei dat Martha heel blij zou zijn met iets zelfgemaakts. Eender wat.
Dus zou ik een paar zakjes maken. Maar het werd zomer, en de naaitijd werd stevig gereduceerd. En kleine Martha groeide, en werd groter, en de tijd verstreek. En toen vond ik dat ik me er niet meer vanaf kon maken met een paar ritstasjes. Dus bladerde ik door "Mijn tas", en koos voor de Rosalie.
Ik vroeg naar de stijl van het geboortekaartje om toch een beetje een idee te hebben bij de stofkeuze. Romantisch, zo kon het best omschreven worden.
En zo kwam ik bij Bobby bij een prachtige vogeltjesstof aan. Gecombineerd met een mooi, fris, eenvoudig geel en blauw katoentje.
Ik ging aan de slag, en het Rosalieke zat prettig snel in elkaar.


Het blauw van de stof, het geel van de rits en de handvatten, het kon niet mooier bij elkaar passen ... 


De binnenkant in de gele versie van het blauwe katoentje ... 


De zijkant ook met vogeltjes.


Ik ben er zelf een beetje verliefd op ... 
Binnenkort gaan we naar hun try-out kijken, en nemen we het mee. 
Al zou ik het graag houden...




maandag 24 augustus 2015

Zomerrust

Soms lijkt het hier of ik geen winterslaap doe, maar een zomerslaap ... Elk jaar in juni denk ik hetzelfde ; deze drukke maand doorkomen, en dan is het vakantie en heb ik zeeën van tijd om te naaien. En elke zomer hetzelfde liedje ; de naaimachines staan zielig te wachten tot ze nog eens mogen werken ...
Ook dit jaar zo. Weinig genaaid in de zomer. Te veel andere , leuke dingen te doen. Op verlof gaan bijvoorbeeld. Van ons eigen tuintje en terras genieten .... Speeltuinen afschuimen ... En lezen, heel veel lezen.
Eind juni, toen het schoolwerk achter de rug was, en ik echt even tot rust moest komen, maakte ik een eerste Candydress uit La Maison Victor.  Klaar op 1-2-3. Of toch bijna.


Helemaal zoals het patroon uitgelegd werd. Netjes volgens het boekje. Met zakjes, een tunnel en een koordje dat uiteraard oorspronkelijk iets netter was. 


De mouwen en halsuitsnijding gaf ik , zoals voorgeschreven, enkel een " verstevigend stiksel". Al weet ik niet goed of een verstevigend stiksel niet meer is dan dit ... 


Lieke vond het jurkje mooi en plezant om te dragen. Omdat het zo snel klaar was, maakte ik er nog eentje, gemakkelijk voor op verlof. De tijd was beperkt , dus liet ik de zakjes weg. 


Maar ik zette er wel een beter afgewerkt mouwtje in. 


En ik werkte de halsuitsnijding af  met een boordje uit dezelfde stof. 


En zo heb ik een modelletje gevonden dat Lieke heel mooi staat, en dat ze ook aanwil. De jacht naar wintertricot is geopend .... 









maandag 22 juni 2015

Een bloemenkleedje

Na dit testkleedje, maakte ik een nieuw testexemplaar om uiteindelijk tot dit te komen ...
Ik gebruikte een fris Soft Cactusje om snel snel te zien of de aanpassingen aan het eerste kleedje goed waren.

Maar snel-snel blijkt bij mij toch altijd net iets langer te duren, omdat ik dan plots weer kleine detailkes wil toevoegen ...
Zoals de mouwkes. Ik had geen tijd - goesting om het kleedje te voorzien van een voering. Dus snelsnel mouwkes erin om de armsgaten netjes af te werken ...

En een bloemenkransje aan de halslijn ... 

En bloemetjes om de knopen dicht te doen ...

En nog een fotooke met een lief kind erin ... 

Perfect jurkje om een triestige, regenachtige dag als vandaag af te sluiten ...






zondag 7 juni 2015

Het Grote Feest

De lentefeestkleedjes kregen jullie al te zien, de foto's van het feest nog niet ...
Een 10-tal dagen voor het feest schoot ik plots in een klein stresske. Een honderdtal ideetjes op m'n pinterestbord, maar nog niks concreets .... Dus zette ik me aan het selecteren en uitvoeren van alle plannetjes ...
Omdat Ginneke geen neefjes of nichtjes heeft van dezelfde leeftijd, kozen we ervoor om enkele vriendjes en vriendinnetjes uit te nodigen. Eerst speelden we een "beestig leuk spel" in het Fort , om daarna in de tuin te komen smikkelen en smullen. Tegen dat we in de tuin aankwamen, was de familie ook gearriveerd.
Voor de zekerheid zetten we een tent in de tuin , die uiteraard wat decoratie kon gebruiken. Ginneke had zelf een lichtjesslinger in blauwtinten gekozen, en daarop baseerde ik me om de tent aan te kleden.


De placematjes waren in dezelfde stijl als de uitnodigingen ; verschillende lettertypes en kleurtjes. 

Op de placemat stonden allerlei dingen die haar typeren. 


Ik maakte zelf taartschotels door borden op glazen potjes te kleven, en de borden te spuiten. Op de borden stonden diertjes. 



In de glazen potjes zaten snoepjes.


Van een lief vriendinnetje - dat ook kwam helpen in de keuken - mocht ik twee mooie kaders lenen, die overtrokken zijn met bordfolie. Daarop schreef ik het menu. En ik moet toegeven, ik heb me kostelijk geamuseerd met namen te bedenken voor de verschillende croques die we te eten gaven. Een crockinneke, een crockodil, een crockonijn en een crockameel. 



In mijn voorraad glazen bokaaltjes en flesjes koos ik een allegaartje van kleine flesjes ( oa een kruidenpotje ) , waar ik "streepjes" washitape rondkleefde. Met witte gerbera's erin, één van mijn lievelingsbloemen ...


Iedereen die een uitnodiging kreeg, kreeg ook een huiswerkje ( tja, ik ben een juf in hart en nieren ) : een wens voor Ginneke opschrijven. 


En kijk eens, de wensenpot werd goed gevuld! 


Toen mijn zus enkele maanden geleden trouwde, zette zij op haar avondfeest een snoepwinkeltje op. Ik was daar meteen verliefd op, en belde haar 's anderendaags met de vraag of we de houten kistjes en enkele grote potten mochten lenen. Mami zorgde voor mini-cakejes en ik haalde heerlijke snoepjes die hier normaal niet zomaar in huis komen ( af toch niet in die hoeveelheden ) .


Voor  ze naar huis gingen, mochten de kinderen even in het snoepwinkeltje passeren en een potje vullen. Potjes met, jawel, beestjes op ... in dezelfde kleuren als de taartschotels.


Een kinderfeest is natuurlijk geen feest als er geen lekker dessertje is. Ik bakte een heerlijke brownie ( met dank aan Jeroen Meus, mijn ridder in de keuken ;-) ). Niet al te netjes op een taartschotel leggen, poedersuiker erop, aardbeitjes ertussen en mikadostokjes erin .... heerlijk! 


Ik maakte ook Ginnekes lievelingstaart : ijsgekoelde chocolademoussetaart. Een receptje van Colruyt, dat we konden proeven bij een tante. Ik maakte er wel vele kleine taartjes van, in cakepapiertjes. 


En ik amuseerde me met spekjes en gesmolten chocolade en spikkeltjes ... 


En ja, inderdaad , ik had overdreven met de dessertjes. Echt wel. En als ik eraan denk hoeveel chocolade ik die zaterdag gesmolten en verwerkt heb, word ik gewoon misselijk. 
Maar wat was Ginneke blij met haar feest ... ze had de dag van haar leven! En ik ... ik genoot van de voorbereidingen, van het feest ( dankzij twee lieve vriendinnetjes die de crocjes bakten en nadien het puin in mijn keuken ruimden! ) , van Ginnekes heerlijke, stralende snoetje ... Daar doe ik het voor!