woensdag 29 december 2010

10 in 11

Huppelend van de ene blog naar de andere, kwam ik deze tegen. Leuk, dacht ik ; 10 projecten maken in een jaar tijd ... moet lukken!

En voor ik het wist, had ik 10 projecten gevonden. En dan heb ik er nog een paar op de wachtlijst staan. Hopelijk duren de dagen in 2011 48 uur ipv 24 ... Aan het de eerste twee ben ik al bezig : het kleedje voor Ginneke en de sjaal voor de bonnie ...

maandag 27 december 2010

Potskes

 
Dat heb ik dus gedaan tijdens mijn platte rust/ muts voor Lieke . Dan wou Ginneke er ook één - maar een blauwe. En dan nog één voor mama.
Tussen die drie haakte ik er nog een blauwe, maar die viel wel heel klein uit. Achteraf bleek dat ik gewoon een toer vergeten was - een toer waarin ik moest meerderen. Ik wou ze ooit eens aan een baby'tje cadeau doen, maar de kleinste profiteerde van de imobiliteit van de mama ( en van het schuldgevoel van mama omdat ze de dochters noodgedwongen " verwaarloosde" ) om het mutske te pikkedieven voor de popjes.
Ik haakte er ook ééntje voor het nichtje van een vriendin, en ééntje voor het dochtertje van een andere vriendin.
Daarstraks nog één voor de zus gehaakt, maar ik vrees dat die een beetje te groot zal zijn ...
En zo blijven we bezig ...
De zus mag ze trouwens pas hebben als ze me een foto bezorgt van de zak die ik voor haar verjaardag maakte.
De sjaal die Lieke op de foto aanheeft, is ook door mama gehaakt. Zij heeft nu een hele mamamaakt-winter-oufit : jas, poncho ( nog geen foto, want ze vindt op de foto gaan vandaag saai - al is dat er niet echt aan te zien ), muts en sjaal. Alles in 't roos uiteraard.

Volgende projectje is een lekker warme sjaal voor de bonnie die meer dan 25 jaar in het zuiden van Frankrijk woonde, en nu terug naar België komt. We zullen maar zien dat ze warme kleren heeft ...

zondag 26 december 2010

Onzen boom

Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar we hebben uiteindelijk toch een versierde kerstboom in de living staan ...
Door mijn platte rust verliep alles hier wat moeizamer ; papa stak langs overal een tandje bij, met succes. Maar een kerstboom versieren, dat zag hij niet echt zitten. Ik heb het uiteindelijk in vijf fasen samen met de meisjes gedaan .
Er is geen foto van de boom in zijn geheel, want hij staat scheef en ik krijg hem niet op de foto zonder rommel/speelgoed/wasrekje op de achtergrond. Wel een sfeerbeeld van wat erin hangt ...

... en eronder ligt ...

een kerststalletje

knutseltje van Lieke

snoepjes!

herinnering aan onze sterretjes, die er niet meer zijn ...

knutseltje van Ginneke ( heb ik uiteindelijk maar heel hoog gehangen, want ze haalde hem er steeds weer uit )

onbreekbare ballen in felle kleuren

heel breekbare deegvormpjes bij mami gemaakt terwijl mama platte rust nam ...

Haakjes ...

Ben eventjes weg geweest ; niet naar zonniger oorden ( jammer ) , maar wel naar het land van"platte rust". En aangezien liggen en niks doen niet in mijn repertoire past, ben ik zelfs liggend creatief bezig geweest ...
Nog niet van alles een foto, maar volgende dingen kan ik jullie al meegeven :

 Deze muts bleek voor iedereen te groot, ze ziet er nu zo uit :

 Ik heb ondertussen 6 van die mutsen gehaakt , ik denk dat er binnenkort nog een zevende volgt . Foto's komen eraan ...








Met deze katoen haakte ik opbergmandjes. Het prototype haakte ik in wol, maar is nogal bruut. Daarom in katoen geprobeerd, een veel fijner resultaat. Er volgen er zeker nog, al dan niet in andere kleuren en formaten. Als ooit mijn naaikamertje af geraakt, wil ik het opfleuren met mandjes als deze.










En de bloemekes, die haakte ik als oefening. En omdat ik de kleurtjes zo fris vind. Wat ik ermee ga doen, weet ik nog niet ...

Tijdens de platte rust haakte ik ook een sjaal voor Lieke, één die mooi bij haar muts, jas en poncho past. Foto volgt ook nog ...

zondag 5 december 2010

Mijn eerste give-away ...

De muts is af, en het bloemeke hangt er aan. En ze past ... of toch niet. Eigenlijk is ze een beetje te groot. Maar als eerste exemplaar mag ze er wezen, al zeg ik het zelf.
En omdat de hoofdjes van de kindjes hier uiteraard veel kleiner zijn dan dat van mij, en omdat Papa een muts met een bloem niet echt ziet zitten, zoek ik een goeie nieuwe thuis voor mijn muts. Ze zou perfect passen bij iemand met lang haar die een staart maakt ( dan heb je toch een grotere muts nodig hé! ) , of iemand met een groter hoofd dan ik.
Laat een berichtje achter, en ik loot wie de muts krijgt!
( ondertussen ben ik al aan dezelfde muts maar andere kleur bezig ... )

Sint en sneeuw gaan niet samen ...

Vrijdag reed ik nog rond op zoek naar een slee. Want dat wilden de meisjes zo graag krijgen van de Sint. En jawel, ik vond er nog één. Joepie!

Vanmorgen was die goede Man langsgeweest, maar ... had de sneeuw terug meegenomen ... Dus staat de slee te pronken in de living ... Moet ik nu hopen dat het snel terug gaat sneeuwen?

Verder bracht hij ook een buggy'tje waar 2 poppen in kunnen ( en met een beetje creativiteit kan er ééntje vanonder in het mandje liggen ) . Dus weet mama al wat te doen : trappelzakjes maken voor de popjes, zodat ze geen kou vatten met dit weer. En een verzorgingstas maken. Want elk goei mamake heeft toch altijd een heel huishouden bij als ze op stap gaat met haar baby'tje(s) ...

Dankjewel lieve Sint, mama en kindjes zijn tevreden!

zaterdag 4 december 2010

Jarig zijn is zo fijn!

Afgelopen maandag was ik jarig. En van 3 lieve collegaatjes kreeg ik een centje "om iets leuks voor mezelf te kopen".
En dit is wat ik ervan kocht ...
Zalige kleurtjes, om mandjes te haken. Het eerste exemplaar zag er zo uit, en breide ik in gewone wol. Maar de volgende mandjes zullen fijner zijn ! Bedankt lieve collegaatjes!

Gisteren probeerde ik ook bloemekes te haken - het lukte van de eerste keer! En door dat succes zette ik me aan een muts. Haken gaat heerlijk snel vooruit ; daarstraks heb ik ze afgemaakt. Nu nog een bloemeke in de juiste kleur haken om erop te zetten, en dan maak ik er een foto van!

vrijdag 3 december 2010

Rozazak

Zondag is mama van Papa jarig. We kochten haar een Oxfam-Vivabox, daar zal ze zeker blij mee zijn. En ik maakte haar een boodschappentas. Ik kwam in Ikea en zag een stofje dat zij zeker mooi zou vinden. En spontaan ontsroot het idee om haar een tas te maken. Zij doet alle boodschappen met de fiets, en hangt dan meestal een zak aan haar stuur. Vanaf zondag kan ze dus een pièce unique aan haar stuur hangen. Als ze hem zo mooi vindt als ik hoop uiteraard.
 
Als model nam ik een plastieken zak van Renmans ( ge weet wel, den beenhouwer van den Aldi ) , en liet hem naar boven toe een beetje breder worden. Want als ge kleine boodschappen gaat doen, neemt ge toch altijd wat meer mee dan gepland. Dus ge kunt maar beter ne grote zak bijhebben dan!

Pimpjes!

De sneeuw gooit heel mijn leven overhoop. Gisteren was het niet haalbaar om de kindjes naar school te brengen. Te veel sneeuw, stapvoets verkeer richting scholeke, en te ver om te voet te doen. Dus hield ik ze maar een dagje thuis. Vooral Ginneke was helemaal van haar melk. Ze snapte er niks van. Waarom nu ineens toch niet naar school? En dan kwam papa plots tegen de middag al thuis. De elektriciteit viel altijd uit op het werk, dus kwam hij van thuis uit werken. En dat laatste snapte Ginneke nog minder. Papa gerust laten?
Dus probeerde ik de kindjes stil te houden. Zodat papa toch een beetje kon werken. Stil houden betekent  : Ginneke een middagdutje laten doen, en Lieke ondertussen de DVD van de Sinterklaasshow laten zien. Groot feest voor Lieke, want hier mag de tv nooit op overdag.
Maar Ginneke was er na 10 min van overtuigd dat ze flink had geslapen. En dus uit bedje mocht. En de DVD vond ze allesbehalve interessant ... Wel vond ze mama haar bezigheden interessant : T-shirtjes pimpen. Mama heeft haar boeltje dus snel bijeengepakt ...

Bij bijna elk pimpje is er een loshangend stukje : het oor van de olifant, de vleugel van de pinguin, staart van olifant en giraf.
Het eerste T-shirt dat ik ooit pimpte trok een beetje scheef. Daarom heb ik er nu eerst vliesline in gestreken. Hopelijk blijven ze na 20 wasbeurten ( want geef toe , zo'n schattige dingen zijn gemaakt voor wassen-aandoen-wassen-aandoen-... ) ook een beetje in de juiste vorm ...
Deze T-shirtjes zijn niet voor mijn meisjes gemaakt - al vonden ze ze wel schattig - maar om cadeau te geven .

donderdag 2 december 2010

Opgesmukt

In al onze kamers hebben wij zo'n schouw staan. Tja, dat hebt ge in die huisjes die er al meer dan 100 jaar staan ... Maar in sommige kamers staan die dingen wel in de weg. Dus ofwel kunt ge proberen van ze weg te moffelen ( maar geloof mij ; dat lukt niet ) ofwel moet ge ze benadrukken. En dat laatste heb ik vandaag gedaan met de schouw in mijn bureau. Met af en toe een beetje hulp van de dochters, heb ik de schouw beplakt met zijdepapier, daar wasknijpers opgeplakt, en een vergroting van mijn twee prinsesjes ... In de wasknijpers heb ik dan mooie foto's gestoken. En die kunnen regelmatig verwisseld worden. Handiger dan een kader met een collage ; da's altijd zo'n gedoe om die foto's te veranderen vind ik.
Het blauw vloekt enorm met het behangpapier , maar als je binnenkomt kijk je naar de foto's, en niet naar het behangpapier dat tegen de aangrenzende muren plakt ( dat maak ik mezelf toch wijs ... ) En Papa moest toegeven dat het resultaat toch wel leuk is. Hij maakt zich alleen zorgen hoe we dat blauw gaan wegkrijgen als we het beu zijn . Ik weet de oplossing : heel de kamer opnieuw behangen. Wedden dat we het blauw de eerste tien jaar niet beu geraken?

dinsdag 30 november 2010

De eerste sneeuw ...

... mag van mij gerust de laatste zijn! De meisjes vinden het geweldig, de sneeuw. Lieke zegt al van in de zomer dat ze sneeuw wil. En ik vind het mooi en fabelachtig, zolang ik niet moet buitenkomen.
En als ik dan buiten ben in de sneeuw, betrap ik me er steeds op dat ik loop te vloeken ... Ik ben zo kouwelijk, dat ik al kou krijg bij de gedachte aan sneeuw. Als ik dan ook nog twee kinderen moet vastzetten in de auto, voel ik me binnen de kortste keren onderkoeld. Want als je dat in de kou moet doen, duurt dat zoveel langer dan in menselijke temperaturen.
Dan dacht ik afgelopen zomer de koop van m'n leven gedaan te hebben : putje zomer, 25°, blote benen en sletskes, en dan een schoenwinkel tegenkomen "totale uitverkoop - alles -70%" , en daar dan botten aantreffen met pels tot aan de tenen. Kon ik niet laten staan! Wat blijkt? Als je sokken aanhebt stremmen ze zo, dat je ze amper aan en uit krijgt. Weer gevloek ... ( deze miskoop vertellen we niet aan Papa, die al bedenkelijk keek toen hij die grote doos met botten ook nog in de koffer van de auto moest krijgen toen we terug naar België vertrokken ).
Ben dan na school superflink geweest ( naar mijn normen ) en heb de vogeltjes eten gegeven. Ondertussen speelden de meisjes even in de sneeuw. Na 5 min wou ik naar binnen, Ginneke volgde me omdat ze bijna omviel van de vaak. Daarop begon Lieke aanstellerig te wenen, want zij wou buiten blijven, maar niet alleen. Zeer ergerlijk op den duur. En dus weer gevloek ...

En dan vraag ik me af ... wat leuteren ze een hele zomer over de opwarming van de aarde, als het hoe langer hoe vroeger begint te sneeuwen?

" Ja, mama, we hebben het terraseruggevonden!"

Kringloopfan!

 Sinds ik een fervente bloghopper ben, ben ik ook stilaan een kringloopwinkel-fan geworden. Daar spring ik regelmatig binnen, op zoek naar stofjes. En elke keer kom ik wel met iets buiten. Dat "iets" is dan een grote kussensloop, of een overtrek, of een kleedje dat ik als patroon kan gebruiken. Of een grote lap, ondefinieerbaar. Maar dat "iets" is dan elke keer ook het gevoel " ik heb zaken gedaan!".
Mijn laatste bezoekje leverde mijn eerste stofje op dat onder de noemer "retro" kan vallen ... ben er reuzeblij mee! Want door dat bloghoppen ben ik ook retro-fan geworden. En beetje vintage-fan ...

zondag 28 november 2010

Probeerseltjes

Afgelopen week niet veel tijd gehad om te naaien, maar toch een paar kleine dingetjes in orde gebracht.
Een tijdje geleden kreeg ik een tip van een collega ; een vriendin van haar is ook nogal creatief bezig en heeft een webwinkeltje. Er staan veel gehaakte spulletjes op, en omdat ik wilde leren haken, ging ik eens snuffelen. Toen zag ik deze opbergmandjes en zag ze al zo in mijn toekomstig naaikamertje staan ...
Enige tijd ( en gesurf ) later vond ik een patroontje  ( waar ik wel het gebroebeld randje af liet ) , en begon moedig te haken. Een paar proeflapjes later was dit het resultaat ... Zoals duidelijk zichtbaar was het eerste restje wol op het foute moment op ; het is uiteraard de bedoeling dat alleen de bovenste rand in een andere kleur is.

Gisteren was het ook groot feest. Mami wordt tussen de feestdagen door 60, en doet haar hele getrouwde leven niks anders dan verrassingsfeestjes organiseren voor Papi. Dus vonden Zus en ik het nu wel het moment om haar eens een verrassingsfeestje te bezorgen. Een maand op voorhand, om het niet tijdens de drukte van Kerst en Nieuwjaar te laten gebeuren, en om ervoor te zorgen dat ze nog niks zou vermoeden. En jawel, het was een geweldige verrassing! Ze had geen flauw idee dat ze op weg was naar haar eigen feestje , en niet naar dat van Zus - zoals we haar wijsgemaakt hadden.
Lieve vrienden die nogal graag koken en bakken ( en dat dan ook heel goed kunnen ) verzorgden de catering : taarten en dessertjes om duimen en vingers van af te likken! om hen te bedanken kocht ik twee schorten, en zette er een opschrift op in strijkvelours :

( ze zijn in de wolken dat ze ein-de-lijk opa en oma worden )

Het was een leuk en lekker feestje! Iedereen tevreden!

woensdag 24 november 2010

De Sint van tegenwoordig ...

De Sint is aangekomen in Antwerpen, en wij zijn hier al helemaal in de stemming! Afgelopen weekend de verf nog eens bovengehaald, en de kindjes hun creativiteit laten botvieren op de Sint ...
( meer werk met de voorbereidingen dan het schilderen zelf, maar soit. Ze vonden het superleuk! )


Lieke weet uiteraard heel goed welke kleuren ze moet kiezen ;

Ginneke houdt meer van kleur en fleur ( en heeft blijkbaar nog niet door dat elke Sint ongeveer hetzelfde tenueke heeft ... )


vrijdag 19 november 2010

Jas voor Lieke - slot

Joepie, hij is klaar, de jas voor Lieke. Het prototype zag er zo uit, en vroeg nog een paar kleine aanpassingen. En dit is het geworden ...





Lieke is nog steeds niet uit haar roze fase, al zegt ze zelf van wel ... Maar er moesetn dus roze details op ... De voering vindt ze ook schitterend, want die verandert van kleur ( van paars naar roze nog wel! )

Een hele klus was het, de kraag was eraan, eraf, eraan. ( met dank aan Mme Zsazsa trouwens voor de handleiding "hoe-zet-ik-een-kraag-aan" )
De voering vastzetten vroeg heel veel logisch denkwerk , gepruts en net geen gevloek ( maar het scheelde niet veel ).
Ook de knopen gingen eraan, eraf, eraan.
En oorspronkelijk stonden er twee zakken op, maar dat klopte totaal niet. Dus bleef er ééntje over ...
En dan is er de split achteraan, die ik niet goed vind. Ik ga nog eens wat jassen bestuderen, en dan de split aanpassen ...


Lieke ziet er hier wat flets en verwilderd uit, maar het was dan ook al bijna slapetijd, na een drukke schooldag ...









maandag 15 november 2010

DE muts


De muts, waar ik achterstevoren aan breide, is klaar! Op voorhand wist ik niet voor wie ze zou worden ; nu weet ik het nog niet ; Lieke en Ginneke willen ze allebei, en mij past ze ook ...

 




Weekendje weg

 

                                                
Afgelopen weekend er even tussenuit geweest. Met de kindjes, mami, papi en tanteke. In een heerlijke chalet, met prachtige kamers, een warme gezelligheid, en heerlijk eten. De pletsregen hebben we er maar bij genomen... De kindjes genoten ook met volle teugen!
Dat smaakte naar meer ...

donderdag 11 november 2010

Jas voor Lieke

In september, toen het nog lekker zomerde , zag ik een mooie jas voor de meisjes. Voor een zeer aanvaardbare prijs, en helemaal mijn ding. Dus snel naar huis, jassen passen en ... dju, beide winterjassen pasten nog. Dus de jas maar niet gekocht.
En toen kwam ik op een rommelmarkt, en vond ik een prachtig jasje voor Ginneke voor maar 3 eurootjes. Ze heeft dat exemplaar al meer aangehad dan haar jas van vorige winter. Want eigenlijk ben ik die laatste beugezien. En zo ook Lieke haar jas van vorig jaar.
Dus ... na heel lang uitstellen en twijfelen, heb ik me eraan gezet : Lieke krijgt een mamamaakt-jas. In een stofje dat ik al jaren in de kast heb liggen ( ge ziet, stofjes kopen zonder doel is nooit verloren ) .
Ik vond niet direct een modelletje dat aan al mijn eisen voldoet ( getailleerd, lang, knopen, geen kap maar mooie kraag, met kleine details ). Maar het model van Ginneke haar rommelmarktjas is wel perfect ...
Dus begon ik te prutsen : patroon overgenomen van een rechte jas met rits , en dat aangepast. En een kraag van een ander model genomen.
En dan was het zover ... het prototype in een stofje uit de kringloopwinkel.
Het ziet er wat lodderig uit zo, maar als Lieke het aan heeft, is het best mooi. Ik heb al heel dikke vliesline op de stofdelen gestreken , moet nu eerst juiste stikzij halen.
Morgen vertrekken we op weekend, maandag zet ik me aan de jas! Heb het lang uitgesteld wegens "toch wel moeilijk" , maar nu ik eraan bezig ben, wil ik niet meer stoppen!

Naaiclubke

Gisteren voor het eerst naar een naaiclubke geweest, ontdekt op deze blog ... Was best gezellig. Zelf vond ik de verhuis van mijn stikmachien wat te omslachtig, dus nam ik mijn halfklare muts mee in mijn zelfgemaakt zakske. De andere dames vonden die verhuis blijkbaar niet zo'n gedoe.
Ik heb goed doorgewerkt, al ontdekte ik na een tijdje dat ik achterstevoren was aan 't breien. Weet nog steeds niet hoe ik dat heb gedaan, maar ben dan terug van richting veranderd. Het mutske wordt dus een uniek stuk, dat is het minste wat ge ervan kunt zeggen ... Hopelijk geraakt ze ooit nog af ook.

Verder heb ik er wel wat ideetjes opgedaan voor de toekomst. Met wat zwangere vriendinnen komen geboortecadeauideetjes steeds van pas!

Vrolijke blog !

Huppelend van de ene naar de andere blog, kwam ik op een leuke give-away uit. Wie graag een metertje van één van deze stofjes in zijn brievenbus vindt, moet maar eens gaan kijken! Ik waag in elk geval mijn kans!

dinsdag 9 november 2010

Een muur !!!

Al twee weken gaan ze overtijd met de bouw hiernaast ( is best lang als het eigenlijk maar 3 weken zou duren ) , maar vandaag hebben ze nog eens goed doorgewerkt. Afgelopen vrijdag beloofde den baas ons dat vandaag alles klaar zou zijn. Niet dus ...
De doorgangen die tussen de twee huizen moeten gemaakt worden ( smerig jobke, slijpen en breken ) zouden gisteren gebeuren. Gisteren kwamen de mannen echter uit de lucht gevallen, en na de middag waren ze al ribbedebie. Ze hadden alles klaargemaakt om vandaag te kunnen beginnen metsen. Vanmorgen belden ze met den baas, die zei dat ze vandaag stofwanden zouden plaatsen, en morgen de doorgangen. Vandaag is ondertussen voorbij, en nog geen stofwanden te zien. Maar wel een muur ... Joepie!
Morgen zullen ze nog heel de dag bezig zijn ; nog metsen , en dan de doorgangen ... Weeral een dag dat de kindjes op verplaatsing moeten, en dat ik mezelf nuttig bezighou, in afwachting van het boeltje hier te kunnen opkuisen ...
Den bouw, een sector apart. Da's wel het minste dat je kan zeggen ...

maandag 8 november 2010

Tevreden kikkerke

 Ginneke was vanmorgen kei-content. Omdat ze terug naar school mocht, naar haar juf en naar Fien en Noï. Maar ook omdat ze haar kikkerkleedje aan mocht. Ik had het haar zaterdag beloofd, dat ze het aan zou doen om naar school te gaan. En vanmorgen zei ze blij "Joepie, mij kikkekleedje aadoen!". Wat kan een naaiende mama nog meer wensen?

De rits stond eerst in de zijnaad, maar die heb ik naar de rug verplaatst. Een prutswerkske, omdat er natuurlijk geen stofoverschot was om ze vast te zetten. En het is zeker niet volgens de regels van de kunst. Maar als ze haar haar in één staart heeft of los, ziet ge het niet. Twee vlechtjes, waar ze zo schattig mee is, zijn geen optie als ze haar kikkerkleedje aandoet ...

zaterdag 6 november 2010

Schoon! ?

Gisteren hebben ze hiernaast nog eens hun best gedaan. Met een dag vertraging wel, maar het is ondertussen gebeurd. Om 7.00 stonden ze hier met de beton , en kort na de middag begonnen ze de beton te polieren. Een jobke dat veel lawaai maakte, waarvoor ik vluchtte met de kindjes. Tot 23.30 hebben ze doorgewerkt. Gesterkt door veel koffie, een tas soep, en lekkere speculaas van de mami. Ik had zowaar compassie met die mannen ; wat een lange dag haddden die ... De ene viel letterlijk omver toen hij om 22.00 zijn schoenen terug aandeed om na een koffie-shot verder te gaan werken. Maar onze papa bracht me snel met de voetjes op de grond ; mijn compassie zou snel verdwenen zijn als ik het factuur krijg. Daar heeft hij een punt ...
En of dat nu echt schoon is, zo'n gepolierde beton, dat laat ik in het midden ; het wordt uiteindelijk de garage, dus moet het gewoon practisch zijn. Gemakkelijk in onderhoud, en er moet verder niks aan gebeuren. Dus, met andere woorden, het eerste stukje is klaar ; de vloer van de garage!

Nog een zakske

Woensdag ga ik voor het eerst naar het naaiclubje in Borsbeek. Ik ga er niet naaien, want heel de verhuis van mijn stikmachien en toebehoren vind ik te omslachtig. Maar ik ben een hele tijd geleden aan een muts beginnen breien, en daar ga ik eens goed aan doorwerken. De breikriebels bekropen me, toen ik een folder in de brievenbus kreeg over de "muts have" ... Voor dat geld kon ik wel een fiasco riskeren.
Soit, eigenlijk wou ik het daar niet over hebben. Ik wilde wel zeggen, dat ik vind, dat ge op een naaiclub niet kunt aankomen met uw breigerief in een plastic zakske. Dus moest ik er wel één op maat maken ... Mijn inspiratie vond ik hier ( lees dan het stuk van de tas )  , de basis kocht ik hier ( kussensloop met rits voor 3 euro ... daar kunt ge de rits nog niet voor kopen ... ), en het resultaat ziet ge hier ...

Let vooral niet op onze lelijke keukenkasten, maar dat is een volgend project , als we eens terug (veel) centen hebben. En let ook niet op de sneeuwmannekes ; die plakken er al enkele jaren op. De meisjes vonden die echt schattig, dus vond ik dat die wel heel het jaar kunnen blijven hangen. Ondertussen maken ze al deel uit van ons interieur, en zie we ze al niet meer hangen. Tot ge dan natuurlijk eens een foto trekt van een zakske dat aan de keukenkast hangt ...

In het opgestikte zakje zitten de 3 luttele eurootjes om binnen te mogen woensdag. Ik ben er dus helemaal klaar voor. Compostela, here I come!

donderdag 4 november 2010