zondag 27 december 2015

Elanden in de sneeuw

Het heeft lang geduurd voordat ik stoffen met fotoprints echt mooi begon te vinden, maar tegenwoordig vind ik er mijn goesting wel in. Vorige winter maakte ik Ginneke dit kleedje, en ik vind haar er nog steeds heel mooi mee staan.
Dus liet ik me ergens in september verleiden tot een nieuwe versie van de stof. Ik kocht nogal zuinig, en heb daarbij geleerd dat ik volgende keren geen 70 maar 80 cm moet kopen. Tja, zelfs mijn kleine aap groeit ...
Ik hou niet van patronen overtekenen, dus als ik er eentje heb dat goed past, blijf ik het tot in het oneindige gebruiken. Met hier en daar eens een kleine aanpassing, dat wel.
Bovenstukje uit SVDHZ, alweer, en een iets-of-wat-rimpelrokje. Niet teveel zwier, want daar is ze geen fan meer van. Maar Ginneke is nog zo huppeldepup, dat ze nog veel bewegingsruimte nodig heeft in het rokdeel. Niet te smal dus ...

Het vestje is een beetje te licht, maar ondertussen doet ze er al  een donkerder vestje op aan. En kousenbroeken weigert Ginneke. Blote benen, en liefst ook blote armen. Maar ooit zal het toch eens echt beginnen winteren, denk ik zo. Dus kocht ik haar mooie kniekousen. Grijze met blinkjes. Zo'n fijne kousen ....Maar manman, wat een gezeur! Mama, ik wil die niet aan! Dat jeukt! En kijk hoe schoon ze zijn.... 


Het kleedje is al aan de korte kant (zelfs een zoompje lukte niet meer; ik overlockte de onderkant, plooide die naar binnen en werkte mooi af door er een biaislint op te zetten). Volgende keer dus 80 cm kopen! 
Dat vestje bleef niet lang aan, zelfs buiten niet! 


Achteraan sluit het jurkje met kamsnaps. Ik deed zelfs geen poging om de print te laten doorlopen, maar lette wel op dat er geen elanden onthoofd werden. Er komen er wel een paar van achter het hoekje piepen ;-)



Over de versie van vorig jaar ging een bus blauwe verf in de klas, dat kon ik jammer genoeg niet redden. Maar deze versie is een volwaardige vervanger! 






woensdag 16 december 2015

Voor een klein ukkiepukkietje

Mijn zus vroeg me in augustus een vlinderdekentje te maken voor een vriendin. Die zou in september bevallen, maar het moest niet per se voor de geboorte klaar zijn. Ik wou me laten inspreren door het geboortekaartje, maar de mini-preview die ik kreeg, was niet echt verhelderend. Tot zus zei dat de aanstaande mama houdt van feetjes en bloemetjes en zo van die romantische dingen. En het mocht ook wel heel roos zijn.
Dus ging ik op jacht, en in de herfstvakantie zette ik me eraan. Nu maakte ik al zoveel van die dekentjes, dat het een fluitje van een cent is geworden om het ineen te zetten. Ik weet al waar de moeilijke stukken zijn, dus ik ben helemaal voorbereid. Op minder dan een uur zat het ineen ( lag al langer geknipt klaar hoor! ). En moest ik nog een eigen kindje op mijn verlanglijstje hebben staan, dan had ik het dekentje gewoon gehouden ....


Zo zalig babyroos ... 


Ik wilde eigenlijk de grote versie maken, maar door te tetteren tijdens het knippen, knipte ik de buitenstof ondersteboven ... vloekvloek .... Ik had nog net genoeg overschot om een kleine versie in de juiste richting te knippen. Oef !


Nog zeker groot genoeg voor de eerste maanden! 


Slaap zacht, kleine Ulrike!