maandag 27 januari 2014

Een Jackie voor Lieke

Op slag verliefd was ik op het patroon, toen het hier verscheen. Een paar keer hier, en nog op andere blogs.
Als het op jassen aankomt, ben ik nogal een moeilijke. Ik hou van wollen jassen, liefst een beetje gecentreerd. In mijn beginnersperiode in blogland maakte ik er al één, zonder patroon dan. Een pareltje, vond ik toen, en nog steeds. Ondertussen draagt Ginneke hem, en ik ben er nog steeds fier op. Dat geheel terzijde...
Toen las ik dat het patroon ooit te koop zou aangeboden worden. Als het perfect zou zijn.
Ik kon niet wachten. Ik kwam al een heerlijk wolleke tegen , met paars en blinkjes in. Dat kon ik niet laten liggen. Ik kocht het voordat ik het patroontje had. Fleece had ik nog liggen. En een restje voor de binnenkant van het zakje, dat zou ik ook nog wel vinden.
Oorspronkelijk wilde ik hem voor de kleinste hier in huis maken, maar ik bedacht me net dat dat een beetje overdreven zou zijn. Ze heeft een anorak ( niet mijn ding, zo'n anorak, maar in de winter op de fiets toch wel praktisch ) , en het pareltje van destijds, en nog een mooie "afdanker" van Lieke. Jassen genoeg dus.
En Lieke, die heeft alleen haar anorak. Zij valt dus in de prijzen nu.
Ik bestelde het patroon, maar gaf een fout mailadres door. Dedju, hoe dom kunt ge zijn. Ienemiene was echter heel vriendelijk, en stuurde het nogmaals door.
Alles werd geprint, en alle versies die ik op alle blogs kon vinden, werden bestudeerd. Paspeltjes, knopen, mouwbandjes, ... alles werd bewonderd en opgelijst. Om te komen tot mijn favoriete combinatie.
Ik hoopte in de kerstvakantie de jas klaar te hebben. Maar dat bleek te ambitieus. Dat is niet te wijten aan het patroon, of te moeilijk, nee. Gewoon te weinig tijd in de vakantie.
En toen was er de jaarlijkse skivakantie van mijn liefste wederhelft. Traditiegetrouw ga ik die zaterdag shoppen met vriendinnen en breng ik de avonden grotendeels naaiend door. Aha, Jackie zou moeten lukken.
Jammer genoeg kregen we toen slecht nieuws. Ayco, dat bijzondere meisje waar ik al een paar keer over schreef, is gestorven. Ik leefde even in een vreemde wereld. Man gaan skiën, ik hierthuis met de kindjes, de pijn van haar ouders voelend ... Telefoontjes hier en daar, tekstje schrijven voor de begrafenis, alles regelen om naar haar afscheid te kunnen gaan. Veel tijd om te naaien was er niet.
Tot na haar afscheid.
Ik had zo'n nood om even uit die harde, echte wereld te verdwijnen. En ik kroop in mijn eigen wereldje. Dat is mijn therapie, als ik het moeilijk heb. Ver weg van alles en iedereen .
De blinkjes in de stof deden me aan haar denken. Aan haar mooie, blinkende ogen. Aan de schitterende speldjes die ze steeds in haar prachtige blonde haren had.
Aan haar mooie, lieve snuitje.
Telkens ik de jas zie, denk ik aan haar.

Blinkjes ... ( als je heel goed ziet tenminste ) 

Lekker warme fleece als voering ... 

Gouden paspel , 
naamlabeltje ( onderaan )
en eigen label op de binnenzak 
( ik had per ongeluk de binnenkant van de zakjes in fleece geknipt, maar dat leek me niet zo'n goed idee. Gerecycleerd dan maar, in de zijnaad gestikt.

Binnenkant van de zakjes in het stofje van haar Lentefeestkleed 

Alsook het ophanglusje 
( dat ik lekker groot maakte, want die kapstokken op school kunnen vervelend dik zijn ... )

Achterkant, ook met gouden paspel afgewerkt ... 


blinkjes en gouden paspel ( ik moet dringend eens een fatsoenlijk fototoestel kopen ... )


Het patroon was heerlijk om te maken, de uitleg uitermate duidelijk, het resultaat meer dan bevredigend ! 
Ik heb al spijt dat mijn dametjes allebei nog een zomerjas in de kast hebben hangen, anders kon ik er binnenkort nog eentje maken. 
Misschien moet ik ze maar roze korrels bij het ontbijt geven , dan groeien ze uit hun vorige jas uit ... 










zondag 26 januari 2014

Voor Bep

Omdat hij jarig is morgen ...
Even wat ideetjes gezocht op Pinterest ... 
Twee potjes HappyPills ... 
dagelijkse kost - maar aan banden gelegd ;-) 

en "dierenmagneten voor aan de ijskast " , zoals op zijn verlanglijstje stond.
Gelukkige verjaardag, Bep! 


woensdag 22 januari 2014

Charlene , Fiep en Ginneke

Een tijdje geleden vond ik bij de bakker een flyer van een stoffenverkoop van Fiep!. Op de flyer stond een foto van een jongetje dat een truitje aan had in dit stofje.
Mooie herfstige tinten, en een beetje retro-achtig. Dat moest ik hebben! 
Ik haalde één van mijn lievelingspatroontjes boven, en zette me eraan. Niet de eerste keer dat ik het maakte, dus het ging goed vooruit. En weer een bevredigend resultaat.

Ik combineerde met donkerbruin , een kleur die ik niet veel gebruik. Maar hier kon het perfect.  Kraagje ook deze keer mooi ... 

Ik maakte het in de kerstvakantie eigenlijk al, en het was niet eenvoudig om er nog een juiste kousenbroek onder te vinden. Uiteindelijk heb ik me beholpen met een iets lichtere, en daarover kousen . Kousen maat 42, waar ik de voeten vanaf knipte ... 

Met haar enkellaarsjes eronder, vind ik het best wel stoer ... 

Het lint  is  zelfgemaakt ; drie repels bruine tricot ineengevlochten. Easypeasy! 


donderdag 16 januari 2014

Snel en simpel

Kort voor en tijdens de kerstvakantie was er niet veel tijd om te naaien. Na het musicalkostuum moest ik even een inhaalmanouvre doen om de strijk rond te krijgen, en eerlijk gezegd was het naaigevoel even verzadigd.
Tot de tweede week van de vakantie. Plots kwam de drang om iets te maken weer heel fel opzetten. Die drang die snel resultaat wilde.
Ik had nog onopgeruimde restlapjes beneden liggen, en bedacht me dat ik nog bij Ginneke in het krijt stond.
Ik maakte haar in oktober dit jurkje, maar het was haar veel te groot en dus viel de zus in de prijzen. Ginneke vond dat zo erg, want dat blauw was zo mooi! Dus nam ik de overschot van die stof, en maakte een heel simpel ( en snel ) A-lijntje.

( Het oranje ziet er in het echt veel frisser uit... )
Als patroon gebruikte ik een rokje van ons reisgenootje, dat ik dubbelplooide en op het kopieerapparaat legde ... het perfecte patroon, zo bleek ;-). 

Ze was in de wolken toen ik het haar liet zien. Net als met haar bambi-t-shirt ...

dinsdag 7 januari 2014

Orde en structuur.

Deze dame liet ons binnengluren in haar stoffenvoorraad. In haar persoonlijk stoffenspektakel, zeg maar. En ze vroeg of ze bij ons ook eens mocht binnenkijken.
Wel, hier komt mijn voorraadje. Een hele tijd geleden verklapte ze haar geheim ; ze plooide alle stofjes op met hetzelfde kartonnetje. Die truuk pikte ik in december, toen ik mijn kast opruimde/uitmestte. Ziehier het resultaat ( na toch wel enkele uren plooi- en sorteerwerk )
Naast de kast staan nog enkele dozen met reusachtig grote  lappen ( oa dekbedovertrekken ) , en een beetje toile cirée. 
Op deze foto zie je ook waar ik een kast heb ingepikt ;-) 
In de bovenste rode doos zit fleece en dekentjesstof 
Daar bovenop een grote schoendoos met de restjes. Zeer weinig, inderdaad, dat komt hierdoor
Verder hebben we ... 
enkele stapels katoentjes ...

...die netjes gesorteerd zijn : 
kleine lapjes , overschotjes eigenlijk ( maar te groot voor in de restjesdoos) 

onaangetaste lappen, wachtend op een bestemming ...
al dan niet effen stoffen om als voering te gebruiken 
gladde stoffen, onder andere voeringstof ( maar ook satijnachtige stoffen ) 
gekregen, heel blinky stoffen

grotere lappen allerlei 
tricot 
een mand vol recycleerbare afdankertjes
en tot slot een stapel t-shirtjes die te klein zijn voor Ginneke, maar die ik ooit wil verwerken tot knuffeldekentje ( ze kan echt geen afscheid nemen van sommige van haar kleertjes ) 

Da's alles .
Lintjes, biais, knopen, ... zitten in dozen in een grote rieten mand. Maar die is even niet voor publicatie vatbaar ... 
Ondertussen zijn er nog enkele stofjes onderweg met de post ... die zal ik ergens moeten inpassen ... Of verwerken ... 





zondag 5 januari 2014

Een vrolijk turnzakje

Lieke kwam voor de vakantie thuis met haar turnzakje. Voor een welverdiende wasbeurt. En toen vond ik plots dat ze een nieuw nodig had. Ze kreeg het zakje toen ze naar het eerste leerjaar ging, en toen pasten haar sloefjes er gemakkelijk in. Maar tegenwoordig heeft ze echte sportsloefen, zo van die onelegante, stevige dingen.
In Kapellen ging ik op zoek naar een stofje, nadat ik haar een beetje had uitgevraagd over haar voorkeuren. Geen kleine bloemetjes, niet te meisjesachtig, niet te roze. Maar wel een beetje.  Groen. Ja, groen is best oké.
Deze stof vond ik wel aan haar eisen beantwoorden ...
En polkadotjes, dat is altijd een mooie combinatie. Een beetje roze ...
De voering is in dezelfde polkadotjes. Beetje roze, beetje groen ... 
En met mijn labeltje. 
En oef, het zakje werd heel enthousiast goedgekeurd!
Vandaag gingen we met de nieuwjaarsbrieven naar de schoonouders, en ik nam een kleinigheidje mee. Ooit, zowat 17 jaar geleden, erfden we het servies van tante Joke. Vorige maand kreeg ik het servies van mijn oma, die naar een bejaardentehuis verhuisde. Dus ruimde ik het servies van tante Joke op. Een collega wilde het wel hebben, maar ik hield enkele stukken achter om er een étagè mee te maken. Voor de schoonouders. Met snoepjes erop, een perfect nieuwjaarscadeautje! 
En zo zijn we 2014 gestart ... 


donderdag 2 januari 2014

Beste wensen!



Geen goede voornemens van mij, wel een kleine wens : veel meer tijd om creatief te zijn ... 


Beste wensen voor 2014!