donderdag 26 mei 2011

Bosklassen

Lieke gaat maandag op bosklassen. Eén nachtje ergens anders slapen. Al van de eerste september kijkt ze ernaar uit. En nu is het echt wel aftellen.
Het was altijd spannend, ze kon niet wachten. Tot vorige week, op een avond, toen ze al eventjes in haar bedje lag. Ik hoorde stil gesnik ... en toen barstte ze in tranen uit. "Ik wil niet een nachtje weg van jullie! Ik wil in mijn eigen bedje!". Na heel wat troostwerk en geknuffel kwam het eruit ; ze gaan op indianenkamp, en daar lopen bizons rond. Ocharme, zo bang was ze. Gelukkig kon ik haar snel overtuigen dat dat allemaal maar alsof is. En de volgende dag was er weer een enthousiast indiaantje.
Afgelopen weekend begon ik dan al één en ander in orde te brengen ; slaapzak lenen, wasgerief naamtekenen, en die dingen allemaal. En toen vond ik plots dat ze geen deftig slaapkleedje heeft ( ik krijg ze toch niet meer gewassen en gestreken tegen het vertrek ). En zij slaapt hierthuis niet liever dan in haar ondergoed, daarom heeft ze er maar twee fatsoenlijke.
Dus haalde ik een oud t-shirt van papa uit de kast, en verknipte het. Ik behield het "kopgat" ( hoe heet zoiets eigenlijk? ) en de schoudernaden. Ik legde er een goed passend t-shirt op en tekende dat ruim over. Zoomkes in mouwen en onderaan, twee zijnaden stikken, en hopsakee, klaar! Zeer dankbaar werkje ...

Een vuillinnenzak moet ze uiteraard ook mee. En ik heb er hier wel liggen ( mijn eerste stiksels namelijk ), maar ik heb de laatste tijd zoveel naaikriebels, dat ik er één speciaal voor haar wou maken. Temeer omdat ze het stofje dat ik in de kringloopwinkel kocht, zoooooooooooo mooi vond.
Geen foto van de zak, vergeten te trekken. Maar ze vindt hem wel heel mooi. Ik kreeg spontaan een lieve, warme knuffel!
ugh !

vriend


boos




Ze is er helemaal klaar voor, mijn indiaantje!
En nu ga ik nog een keer proberen mijn choco te redden ... hij kabbelt verschrikkelijk ... help!


woensdag 25 mei 2011

Voor Ayco

Zaterdag zijn we uitgenodigd bij vrienden. En natuurlijk wil ik daar niet met lege handen aankomen. Ze hebben een dochtertje, Ayco, een pracht van een meisje. Ons meisjes zijn helemaal weg van haar. Het is dan ook geen gewoon meisje. Eigenlijk is het een zorgenkindje, maar vooral een knuffelkindje. Zo mooi lachen dat ze kan ...
En speciaal voor dat lieve meisje wilde ik iets zelf maken. Ik weet dat haar mama heel goed kan haken, dus met een zelfgemaakt kleedje zal ze ( hopelijk ) wel blij zijn.

Ik heb lang gedacht over het patroontje. En belandde uiteindelijk bij een eenvoudig A-lijntje.
Het moet gemakkelijk aan te doen zijn, de sluiting moet handig zijn ( dus gekozen voor twee knopen achteraan en geen rits - daar zouden haar haartjes te gemakklijk tussen kunnen zitten ) , en het moet een eenvoudig modelletje zijn. Geen wijd pofferig ding, want Ayco is heel "smallekes". Ik vroeg terloops eens naar haar kledingmaat, ze past meestal in een 110. Dus heb ik het kleedje op maat van Lieke gemaakt ; ook zij heeft van lengte een 110, maar is heel smallekes. Hopelijk zit het niet te ruim ...
Het stofje had ik al een tijdje liggen. Vind het heel mooi, maar voor ons meisjes misschien toch teveel wit ...
Tot ik het jurkje liet zien daarstraks. Ze vonden het alletwee prachtig, en waren beetje verontwaardigd dat het niet voor hen was ... Tot ze hoorden voor wie het wel is. Daar konden ze zich wel mee verzoenen. En met de belofte dat het voor één van hen is, als het Ayco niet past ...
Gisteren, tijdens het naaien, heb ik heel de avond met een glimlach op mijn gezicht, aan een mooi, lief meisje gedacht!

dinsdag 24 mei 2011

De Boutersemtas

Een tijdje geleden gooide ik het op een akkoordje met een vriendin. Zij had op een stoffenspektakel mooie stof gekocht ; een paarse en een groene variant. Als ik uit één van de twee lappen een tas voor haar maakte, mocht ik de andere lap hebben. Daar moest ik niet over nadenken ...
Als basis gebruikte ik het patroon van mijn Colruytzak, maar probeerde een iets elegantere versie te maken. Daarom geen zijpanden, wel diepte gecreëerd door een brede bodem. Geen grote opzetstukken aan de buitenkant , wel twee mooie zakjes met een stolpplooike.
Op de binnenkant zette ik wel een groot opzetstuk over de hele breedte van de zak, maar ik maakte er een verdeling in dmv biaislint. Dus alle kleine rommeltjes kunnen netjes in de kleinere vakjes.











Er was nog veel stof over. En ik had zin om nog iets extra te maken. Ik had eerder deze week ( maand? ) op andere blogs ritstasjes zien verschijnen die ik wel mooi vond.
Maar omdat mijn Engels niet al te best is, en ik geen idee heb van de lengte van een inch, begon ik te "gokken" naar de afmetingen. De foto's in de tutorial waren duidelijk genoeg, en uiteindelijk is het niet zo'n moeilijk modelletje.

Alleen jammer dat de stof nogal dik is, en dat ik de hoogte een beetje mis heb ingeschat. Ik had de bedoeling om op de binnenvoering twee kaarten-zakjes te zetten, maar dat is een beetje de mist ingegaan ( tenzij je ergens kaarten vindt die maar half zo hoog zijn als een gewone bankkaart ... ).
Al bij al wel een leuk resultaat, al is het maar om bijvoorbeeld wat potloodjes in te stoppen als de vriendin op stap gaat met haar dochtertje ...

De grote tas en het ritstasje gaan dit weekend richting Boutersem .... de Boutersemtas dus.
Hopelijk is de vriendin er blij mee!

vrijdag 20 mei 2011

Nog een jasje , waarom niet?

Het groene jasje voor Lieke vond ik super ... totdat ze het op bepaalde rokjes aanhad. Soms kunnen kleuren vreselijk vloeken, dat is zeker.
Dus vond ik dat ik nog een jasje moest maken. Iets heel neutraals ; wit of zo ...
In de kringloopwinkel vond ik een tijdje geleden een babydekbedovertrek , wit, heel fijn ribfluweel. Van een duur merk ( ooit ). Anderhalve euro, meer heeft hij niet gekost. En wat hebben we daarvan gemaakt ... jawel, een jasje voor Lieke.

Oorspronkelijk wou ik er niet teveel tijd in steken. Uiteindelijk ziet een wit jasje er al heel snel smoezelig uit ( zelfs bij Lieke, die nochtans heel zuinig is op haar kleren ) . Het zou dus maar een paar weken meegaan, dus niet teveel tralala. Geen voering dus, te veel werk. Maar ik wil dan ook weer niet dat iedereen onmiddellijk ziet dat het zelfgemaakt is, omdat het niet netjes is afgewerkt.
Dus moesten de naden wel mooi afgewerkt worden. En nu wil het toevel, dat mijn zomerjasje van de H&M heel mooi afgewerkte naden heeft : helemaal overtrokken met biaislint.
Ik kocht rood geruit biaislint, en ging aan de slag ...

Nergens nog een naad te zien, maar "weinig tijd insteken" , da's niet gelukt.
Speelt geen rol, ik ben blij met het resultaat!








Ik gebruikte het lint ook op het zakje ( iets mag het hebben ) ,










en Lieke koos zelf de aardbeienknoopjes. Lekker detail!









( en nu maar hopen dat het lint niet afgaat in de was ... )

donderdag 19 mei 2011

Bloemen voor mama

Ik ben altijd stiekem een beetje jaloers, als ik op andere blogs rokjes zie verschijnen, die een tikkeltje meer hebben. Een tikkeltje meer kleur, of meer retro, of meer print ... Ik ben zelf nogal braaf wat kledingstijl betreft, maar sinds ik terug zelf naai, wil ik mijn grenzen steeds verleggen.
Ik was dan ook helemaal verkocht, toen ik dit fleurig stofje in de winkel naar me zag lonken ...

Eindelijk zou ik ook eens een opvallend rokje dragen! Het patroon is hetzelfde als hier, zij het dan zonder voering - de stof is immers stevig genoeg. Voorlopig droeg ik er nog laarzen onder, maar ik kan niet wachten tot de zon weer haar beste beentje voorzet , de mijne een beetje kleurt, en ik er sletskes onder kan dragen!

donderdag 12 mei 2011

Tricotjes

Een hele tijd geleden zag ik bij Elisanna een zelf-teken-patroon voor tricotrokjes. De stofjes heb ik kort nadien gekocht, maar ik had schrik van de tricot ... 
En een week of twee geleden begon ik eraan. Ik vond op mijn machien een stretchsteek, en die heb ik meteen uitgeprobeerd ... en geprezen!
Ze liggen al een tijdje klaar, maar foto's trekken lukte niet. Tot gisteren, voor het bad ... alles uit, rokjes aan, en op de foto!
Persoonlijk vind ik de tailleband te breed ( of hoog, hoe je het ook beziet ) , dus bij volgende exemplaren moet die wat verfijnd worden. Ze hebben ze vandaag aangehad, en vonden ze heel leuk zitten! Dat smaakt naar meer ...

dinsdag 10 mei 2011

Morgen doen we weer eens zot ...

... op Zot van Antwerken.
Ik heb heel wat op mijn lijstje staan ( ik sleur niet graag met mijn naaimachine, daarom spaar ik zo van die "kiekejobkes" voor op de volgende ZvA):
  • A-lijntje voor elk van de dochters knippen;
  • bredere elastieken in de Japanse broeken steken ( ze zakken alletwee af ... )
  • patroon Japans rokje overnemen, en evt al knippen
  • portepapjee knippen ( als papa de tutorial heeft afgedrukt tenminste )
  • zakken knippen uit de stof die ik half-en-half cadeau kreeg
  • bubbels drinken ( half glaasje maar )
  • chipjes eten ( niet te veel, anders hebben we misschien al vettige plakken op ons stofkes ... )
  • tetteren
Ziet er weer veelbelovend uit!

Post!


Joepie! Eergisteren gewonnen, vandaag al in de brievenbus ... Ginneke kwam met groot verdriet binnen, en als afleidingsmanouevre mocht zij de omslag opendoen ... En toen moest mama snel zijn, of ze was de creatinnelingzak al kwijt. " Ik wil mama zijn"... Tja, heeft ze smaak of niet?

maandag 9 mei 2011

Joepie!

Ik heb al met heel wat give-aways mijn kans gewaagd, en gisteren won ik voor het eerst ... een prachtige tas van creatinneling!
Heel benieuwd om hem in het echt te zien ... Spannend!

dinsdag 3 mei 2011

Fris lentejasje

 Plots was er die heerlijke , zonnige paasvakantie. De zomerspullen werden van de zolder gehaald, gewassen en gestreken. En toen bleek, dat Lieke geen zomerjas heeft. Het vestje dat ze in het begin van het schooljaar aandeed - voordat het koud genoeg was voor een echte winterjas - bleek nipt te klein. Bovendien waren de mouwen vuil - zo van die vlekken die er niet meer uitgaan. Heeft waarschijnlijk iets met zand te maken ...
En hoewel ik haar winterjas nog steeds heel mooi vind, kon ik haar hem niet meer aandoen. Te donker, te winters ...
Dus opende ik mijn Stoffenspektakeltje, en kwam terecht bij vrolijke lentestofjes, die ik ooit hier kocht.
Naar een patroon moest ik niet lang zoeken ; haar winterjas had ik helemaal aangepast, en die past nog mooi. Dus nam ik dat patroon, maar korter. Tot op de poep, zoals ze zeggen.
Bloemekes aan de buitenkant, effen aan de binnenkant. 'k Ben er blij mee. En zij ook, vooral met de knoopjes ...