dinsdag 30 november 2010

De eerste sneeuw ...

... mag van mij gerust de laatste zijn! De meisjes vinden het geweldig, de sneeuw. Lieke zegt al van in de zomer dat ze sneeuw wil. En ik vind het mooi en fabelachtig, zolang ik niet moet buitenkomen.
En als ik dan buiten ben in de sneeuw, betrap ik me er steeds op dat ik loop te vloeken ... Ik ben zo kouwelijk, dat ik al kou krijg bij de gedachte aan sneeuw. Als ik dan ook nog twee kinderen moet vastzetten in de auto, voel ik me binnen de kortste keren onderkoeld. Want als je dat in de kou moet doen, duurt dat zoveel langer dan in menselijke temperaturen.
Dan dacht ik afgelopen zomer de koop van m'n leven gedaan te hebben : putje zomer, 25°, blote benen en sletskes, en dan een schoenwinkel tegenkomen "totale uitverkoop - alles -70%" , en daar dan botten aantreffen met pels tot aan de tenen. Kon ik niet laten staan! Wat blijkt? Als je sokken aanhebt stremmen ze zo, dat je ze amper aan en uit krijgt. Weer gevloek ... ( deze miskoop vertellen we niet aan Papa, die al bedenkelijk keek toen hij die grote doos met botten ook nog in de koffer van de auto moest krijgen toen we terug naar België vertrokken ).
Ben dan na school superflink geweest ( naar mijn normen ) en heb de vogeltjes eten gegeven. Ondertussen speelden de meisjes even in de sneeuw. Na 5 min wou ik naar binnen, Ginneke volgde me omdat ze bijna omviel van de vaak. Daarop begon Lieke aanstellerig te wenen, want zij wou buiten blijven, maar niet alleen. Zeer ergerlijk op den duur. En dus weer gevloek ...

En dan vraag ik me af ... wat leuteren ze een hele zomer over de opwarming van de aarde, als het hoe langer hoe vroeger begint te sneeuwen?

" Ja, mama, we hebben het terraseruggevonden!"

Kringloopfan!

 Sinds ik een fervente bloghopper ben, ben ik ook stilaan een kringloopwinkel-fan geworden. Daar spring ik regelmatig binnen, op zoek naar stofjes. En elke keer kom ik wel met iets buiten. Dat "iets" is dan een grote kussensloop, of een overtrek, of een kleedje dat ik als patroon kan gebruiken. Of een grote lap, ondefinieerbaar. Maar dat "iets" is dan elke keer ook het gevoel " ik heb zaken gedaan!".
Mijn laatste bezoekje leverde mijn eerste stofje op dat onder de noemer "retro" kan vallen ... ben er reuzeblij mee! Want door dat bloghoppen ben ik ook retro-fan geworden. En beetje vintage-fan ...

zondag 28 november 2010

Probeerseltjes

Afgelopen week niet veel tijd gehad om te naaien, maar toch een paar kleine dingetjes in orde gebracht.
Een tijdje geleden kreeg ik een tip van een collega ; een vriendin van haar is ook nogal creatief bezig en heeft een webwinkeltje. Er staan veel gehaakte spulletjes op, en omdat ik wilde leren haken, ging ik eens snuffelen. Toen zag ik deze opbergmandjes en zag ze al zo in mijn toekomstig naaikamertje staan ...
Enige tijd ( en gesurf ) later vond ik een patroontje  ( waar ik wel het gebroebeld randje af liet ) , en begon moedig te haken. Een paar proeflapjes later was dit het resultaat ... Zoals duidelijk zichtbaar was het eerste restje wol op het foute moment op ; het is uiteraard de bedoeling dat alleen de bovenste rand in een andere kleur is.

Gisteren was het ook groot feest. Mami wordt tussen de feestdagen door 60, en doet haar hele getrouwde leven niks anders dan verrassingsfeestjes organiseren voor Papi. Dus vonden Zus en ik het nu wel het moment om haar eens een verrassingsfeestje te bezorgen. Een maand op voorhand, om het niet tijdens de drukte van Kerst en Nieuwjaar te laten gebeuren, en om ervoor te zorgen dat ze nog niks zou vermoeden. En jawel, het was een geweldige verrassing! Ze had geen flauw idee dat ze op weg was naar haar eigen feestje , en niet naar dat van Zus - zoals we haar wijsgemaakt hadden.
Lieve vrienden die nogal graag koken en bakken ( en dat dan ook heel goed kunnen ) verzorgden de catering : taarten en dessertjes om duimen en vingers van af te likken! om hen te bedanken kocht ik twee schorten, en zette er een opschrift op in strijkvelours :

( ze zijn in de wolken dat ze ein-de-lijk opa en oma worden )

Het was een leuk en lekker feestje! Iedereen tevreden!

woensdag 24 november 2010

De Sint van tegenwoordig ...

De Sint is aangekomen in Antwerpen, en wij zijn hier al helemaal in de stemming! Afgelopen weekend de verf nog eens bovengehaald, en de kindjes hun creativiteit laten botvieren op de Sint ...
( meer werk met de voorbereidingen dan het schilderen zelf, maar soit. Ze vonden het superleuk! )


Lieke weet uiteraard heel goed welke kleuren ze moet kiezen ;

Ginneke houdt meer van kleur en fleur ( en heeft blijkbaar nog niet door dat elke Sint ongeveer hetzelfde tenueke heeft ... )


vrijdag 19 november 2010

Jas voor Lieke - slot

Joepie, hij is klaar, de jas voor Lieke. Het prototype zag er zo uit, en vroeg nog een paar kleine aanpassingen. En dit is het geworden ...





Lieke is nog steeds niet uit haar roze fase, al zegt ze zelf van wel ... Maar er moesetn dus roze details op ... De voering vindt ze ook schitterend, want die verandert van kleur ( van paars naar roze nog wel! )

Een hele klus was het, de kraag was eraan, eraf, eraan. ( met dank aan Mme Zsazsa trouwens voor de handleiding "hoe-zet-ik-een-kraag-aan" )
De voering vastzetten vroeg heel veel logisch denkwerk , gepruts en net geen gevloek ( maar het scheelde niet veel ).
Ook de knopen gingen eraan, eraf, eraan.
En oorspronkelijk stonden er twee zakken op, maar dat klopte totaal niet. Dus bleef er ééntje over ...
En dan is er de split achteraan, die ik niet goed vind. Ik ga nog eens wat jassen bestuderen, en dan de split aanpassen ...


Lieke ziet er hier wat flets en verwilderd uit, maar het was dan ook al bijna slapetijd, na een drukke schooldag ...









maandag 15 november 2010

DE muts


De muts, waar ik achterstevoren aan breide, is klaar! Op voorhand wist ik niet voor wie ze zou worden ; nu weet ik het nog niet ; Lieke en Ginneke willen ze allebei, en mij past ze ook ...

 




Weekendje weg

 

                                                
Afgelopen weekend er even tussenuit geweest. Met de kindjes, mami, papi en tanteke. In een heerlijke chalet, met prachtige kamers, een warme gezelligheid, en heerlijk eten. De pletsregen hebben we er maar bij genomen... De kindjes genoten ook met volle teugen!
Dat smaakte naar meer ...

donderdag 11 november 2010

Jas voor Lieke

In september, toen het nog lekker zomerde , zag ik een mooie jas voor de meisjes. Voor een zeer aanvaardbare prijs, en helemaal mijn ding. Dus snel naar huis, jassen passen en ... dju, beide winterjassen pasten nog. Dus de jas maar niet gekocht.
En toen kwam ik op een rommelmarkt, en vond ik een prachtig jasje voor Ginneke voor maar 3 eurootjes. Ze heeft dat exemplaar al meer aangehad dan haar jas van vorige winter. Want eigenlijk ben ik die laatste beugezien. En zo ook Lieke haar jas van vorig jaar.
Dus ... na heel lang uitstellen en twijfelen, heb ik me eraan gezet : Lieke krijgt een mamamaakt-jas. In een stofje dat ik al jaren in de kast heb liggen ( ge ziet, stofjes kopen zonder doel is nooit verloren ) .
Ik vond niet direct een modelletje dat aan al mijn eisen voldoet ( getailleerd, lang, knopen, geen kap maar mooie kraag, met kleine details ). Maar het model van Ginneke haar rommelmarktjas is wel perfect ...
Dus begon ik te prutsen : patroon overgenomen van een rechte jas met rits , en dat aangepast. En een kraag van een ander model genomen.
En dan was het zover ... het prototype in een stofje uit de kringloopwinkel.
Het ziet er wat lodderig uit zo, maar als Lieke het aan heeft, is het best mooi. Ik heb al heel dikke vliesline op de stofdelen gestreken , moet nu eerst juiste stikzij halen.
Morgen vertrekken we op weekend, maandag zet ik me aan de jas! Heb het lang uitgesteld wegens "toch wel moeilijk" , maar nu ik eraan bezig ben, wil ik niet meer stoppen!

Naaiclubke

Gisteren voor het eerst naar een naaiclubke geweest, ontdekt op deze blog ... Was best gezellig. Zelf vond ik de verhuis van mijn stikmachien wat te omslachtig, dus nam ik mijn halfklare muts mee in mijn zelfgemaakt zakske. De andere dames vonden die verhuis blijkbaar niet zo'n gedoe.
Ik heb goed doorgewerkt, al ontdekte ik na een tijdje dat ik achterstevoren was aan 't breien. Weet nog steeds niet hoe ik dat heb gedaan, maar ben dan terug van richting veranderd. Het mutske wordt dus een uniek stuk, dat is het minste wat ge ervan kunt zeggen ... Hopelijk geraakt ze ooit nog af ook.

Verder heb ik er wel wat ideetjes opgedaan voor de toekomst. Met wat zwangere vriendinnen komen geboortecadeauideetjes steeds van pas!

Vrolijke blog !

Huppelend van de ene naar de andere blog, kwam ik op een leuke give-away uit. Wie graag een metertje van één van deze stofjes in zijn brievenbus vindt, moet maar eens gaan kijken! Ik waag in elk geval mijn kans!

dinsdag 9 november 2010

Een muur !!!

Al twee weken gaan ze overtijd met de bouw hiernaast ( is best lang als het eigenlijk maar 3 weken zou duren ) , maar vandaag hebben ze nog eens goed doorgewerkt. Afgelopen vrijdag beloofde den baas ons dat vandaag alles klaar zou zijn. Niet dus ...
De doorgangen die tussen de twee huizen moeten gemaakt worden ( smerig jobke, slijpen en breken ) zouden gisteren gebeuren. Gisteren kwamen de mannen echter uit de lucht gevallen, en na de middag waren ze al ribbedebie. Ze hadden alles klaargemaakt om vandaag te kunnen beginnen metsen. Vanmorgen belden ze met den baas, die zei dat ze vandaag stofwanden zouden plaatsen, en morgen de doorgangen. Vandaag is ondertussen voorbij, en nog geen stofwanden te zien. Maar wel een muur ... Joepie!
Morgen zullen ze nog heel de dag bezig zijn ; nog metsen , en dan de doorgangen ... Weeral een dag dat de kindjes op verplaatsing moeten, en dat ik mezelf nuttig bezighou, in afwachting van het boeltje hier te kunnen opkuisen ...
Den bouw, een sector apart. Da's wel het minste dat je kan zeggen ...

maandag 8 november 2010

Tevreden kikkerke

 Ginneke was vanmorgen kei-content. Omdat ze terug naar school mocht, naar haar juf en naar Fien en Noï. Maar ook omdat ze haar kikkerkleedje aan mocht. Ik had het haar zaterdag beloofd, dat ze het aan zou doen om naar school te gaan. En vanmorgen zei ze blij "Joepie, mij kikkekleedje aadoen!". Wat kan een naaiende mama nog meer wensen?

De rits stond eerst in de zijnaad, maar die heb ik naar de rug verplaatst. Een prutswerkske, omdat er natuurlijk geen stofoverschot was om ze vast te zetten. En het is zeker niet volgens de regels van de kunst. Maar als ze haar haar in één staart heeft of los, ziet ge het niet. Twee vlechtjes, waar ze zo schattig mee is, zijn geen optie als ze haar kikkerkleedje aandoet ...

zaterdag 6 november 2010

Schoon! ?

Gisteren hebben ze hiernaast nog eens hun best gedaan. Met een dag vertraging wel, maar het is ondertussen gebeurd. Om 7.00 stonden ze hier met de beton , en kort na de middag begonnen ze de beton te polieren. Een jobke dat veel lawaai maakte, waarvoor ik vluchtte met de kindjes. Tot 23.30 hebben ze doorgewerkt. Gesterkt door veel koffie, een tas soep, en lekkere speculaas van de mami. Ik had zowaar compassie met die mannen ; wat een lange dag haddden die ... De ene viel letterlijk omver toen hij om 22.00 zijn schoenen terug aandeed om na een koffie-shot verder te gaan werken. Maar onze papa bracht me snel met de voetjes op de grond ; mijn compassie zou snel verdwenen zijn als ik het factuur krijg. Daar heeft hij een punt ...
En of dat nu echt schoon is, zo'n gepolierde beton, dat laat ik in het midden ; het wordt uiteindelijk de garage, dus moet het gewoon practisch zijn. Gemakkelijk in onderhoud, en er moet verder niks aan gebeuren. Dus, met andere woorden, het eerste stukje is klaar ; de vloer van de garage!

Nog een zakske

Woensdag ga ik voor het eerst naar het naaiclubje in Borsbeek. Ik ga er niet naaien, want heel de verhuis van mijn stikmachien en toebehoren vind ik te omslachtig. Maar ik ben een hele tijd geleden aan een muts beginnen breien, en daar ga ik eens goed aan doorwerken. De breikriebels bekropen me, toen ik een folder in de brievenbus kreeg over de "muts have" ... Voor dat geld kon ik wel een fiasco riskeren.
Soit, eigenlijk wou ik het daar niet over hebben. Ik wilde wel zeggen, dat ik vind, dat ge op een naaiclub niet kunt aankomen met uw breigerief in een plastic zakske. Dus moest ik er wel één op maat maken ... Mijn inspiratie vond ik hier ( lees dan het stuk van de tas )  , de basis kocht ik hier ( kussensloop met rits voor 3 euro ... daar kunt ge de rits nog niet voor kopen ... ), en het resultaat ziet ge hier ...

Let vooral niet op onze lelijke keukenkasten, maar dat is een volgend project , als we eens terug (veel) centen hebben. En let ook niet op de sneeuwmannekes ; die plakken er al enkele jaren op. De meisjes vonden die echt schattig, dus vond ik dat die wel heel het jaar kunnen blijven hangen. Ondertussen maken ze al deel uit van ons interieur, en zie we ze al niet meer hangen. Tot ge dan natuurlijk eens een foto trekt van een zakske dat aan de keukenkast hangt ...

In het opgestikte zakje zitten de 3 luttele eurootjes om binnen te mogen woensdag. Ik ben er dus helemaal klaar voor. Compostela, here I come!

donderdag 4 november 2010

Nu met een kind erin ...

 

Deze foto's had je nog tegoed ; het zwangerschapskleedje van Lieke en het pimpje van Ginneke.

Ooh, kwakkwakwak ...

Gisteren heerlijk doorgewerkt aan Ginneke haar kikkerkleedje. Stofje van mijn favoriete winkeltje, patroontje dat ik al verschillende keren gebruikte. Telkens een andere variatie ; gisteren ging ik voor twee zakjes op de voorkant en een rits in de zijnaad. Superfier was ik gisterenavond, toen ik zelfs de rits er redelijk netjes in had gekregen.
Vanmorgen was het dan pas-tijd en wat blijkt ...

Ginneke haar hoofd is veel te dik. Geraakt niet door het gat ... En dat heeft niks te maken met de proporties van haar hoofdje, wel met het belachelijk kleine gat ... Djudjudju ...
Bij nader inzien zat de rits toch niuet zo goed, dus sebiet pruts ik het kleedje terug los. Rits eruit, en waarschijnlijk zet ik ze er aan de achterkant in. Zal ik wel heel minutieus moeten werken, maar laat het een uitdaging zijn ...

Give-away

Tijdens het volgen van andere blogs ( meer bepaald die van koekepeertje ) , kreeg ik een leuke tip : op Bobbeez kan je zalige handgemaakte kunstwerkjes winnen. Ga maar eens kijken, en laat je verleiden ... Ik hoop alvast op het giraffenkrukje ...

woensdag 3 november 2010

Geheimpje

En dan ben ik nog aan een geheimpje bezig ... een cadeautje ... Zeg niet wat of voor wie ...

Een bloemeke

Niet voor in de vaas, wel om op te spelden. Mijn eerste Zsazsa-broche is een feit ... en stuurde ik ineens met de post naar een jarige vriendin. Niet in een doorschijnende omslag, want stel je voor dat de postbode ze mooi vindt ... Leuk om te maken, snel klaar, en mooi ... Als ik ooit aan mijn eigen rokskes begin, maak ik er ineens een broche bij!

Onze tuin


Gisteren heerlijk genoten van onze tuin. Niet in het zonneke met een glaasje wit, wel met een "spin" ( rijf ) en kruiwagen, om alle afgevallen bladeren op te ruimen. De meisjes hebben me zeker vijf volle minuten geholpen, maar dan waren ze het al beu. Geen probleem, ik was blij dat ze buiten wilden spelen, en dat ze plezier beleefden aan het speeltuig ...
En de traditie in de tuin wil, dat er eikelsoep gemaakt wordt ... Reeds in de zomer vonden ze eikels in onze tuin, en speelden er uren en uren mee. Ginneke wil ook elke keer als ze in de tuin speelt , met water spelen. Dus ook gisteren. "Nee, Ginneke, het is veel te koud om met water te spelen. Alleen als het zonnetje in de zomer heel hard schijnt, mag je water hebben". Na wat gemopper druipt ze af, maar een tijdje later heeft ze toch water in haar emmertje. Dat was er gewoon in gekomen ( bij Ginneke is alles tegenwoordig "ewoon, mama" ). Waar het water vandaan komt, weet ik nog steeds niet, maar volgens mij vindt zij zelfs in de Sahara water ...