zondag 26 februari 2012

U vraagt, wij draaien ...

Ja, zo gaat dat hier, soms ...
Zaterdagavond, ik maak me klaar om te gaan slapen, papatje steekt zijn hoofd nog even terug binnen in de badkamer met de vraag " Bakt gij dan morgen twee taarten voor op 't werk, voor mijn verjaardag?"
eerder had hij dat natuurlijk niet kunnen vragen. Dat zou te simpel zijn. Dan zou ik bijvoorbeeld op mijn gemak in de Colruyt 2 van die geweldige pakken van Dr Oetker kunnen uitkiezen. Of beter nog ;  hij doet de Colruytboodschappen, dan had hij zelfs mogen kiezen welke taart hij wou.
Maar neen, zaterdagavond om 22.30 is de Colruyt toe, alsook de zondag.
Dan maar appelen gekocht bij ons geliefd winkeltje, veel appelen, omdat ze geen verse, noch ingeblikte peren hadden.
Dus ... ongeveer 15 uurtjes na de vraag ...
Ge ziet het, recht uit de oven, vandaag de lelijke kurkjes eronder ...
"Gekerfde appeltaart" , naar een Libelle-receptje. Met vooral veel room en suiker. Het gezonde van de appeltjes valt in het niets met zoveel vet en calorieën erbij ...

Bretoense appeltaart, met veel appeltjes, maar nog veel meer suiker en boter en eieren ...  ongeveer even gezond als het andere exemplaar ...
Zo, ik hoop dat het ze zal smaken. Ik stond erbij en ik keek ernaar. En ik kon me nog net bedwingen, om er niet zelf aan te beginnen.

Begin van de week maakte ik ook dit nog, met kringloopschatten.
Lekker fleurig. Misschien moet ik het buiten op de tuintafel zetten, om het zonnetje een beetje uit te dagen.
Ik dacht nog even om gewoon cakejes te bakken voor de collega's, en ze op dit torentje mee te geven. Maar , hoewel papa altijd enthousiast is over mijn creaties, zou hij de toren toch in 't geheim in de auto laten staan denk ik ...

zondag 19 februari 2012

Nog twee fragillekes.

Van deze stof had ik nog wel wat over. En de meisjes vonden ze alletwee heel mooi. Dus ... naaien maar! Ik had alles op voorhand geknipt, en vorige week op Zot Van Antwerken zette ik me eraan om ze allebei ineen te stikken. 
Ik tekende van elk een t-shirt over, en ging daarmee aan de slag. Voor Lieke zette ik er een hoog kraagje op, en stikte er opzij litsen in om een ceintuurtje door te halen. Het rokgedeelte  is een klein beetje uitlopend, zoals een A-lijntje. Op de foto heeft ze er een fout t-shirt onder, maar iets echt rood heeft ze niet. Of , om precies te zijn, had ze niet. Twee uurtjes na de foto's heb ik haar een mooi rood golfje gekocht. Perfect. Alleen denk ik dat ik het wat korter ga maken. Na de wasbeurt.  


Met foute ketting, fout t-shirt
en ceintuurtje van
Ginneke...


Met eigen ceintuurtje,
en te lang ... 
Voor Ginneke vertrok ik ook van een t-shirt, maar nam het rokgedeelte over van een kleedje waar ik haar zo schattig in vind. Het heeft een veel breder rokje. Toen ik het eerst paste, bleek haar décolleté nogal groot, daarom stikte ik er een stolpplooitje in, wat veel mooier is. Toen ik  voor Lieke iets roods ging zoeken voor onder het kleed, keek ik ineens voor Ginneke uit naar een rood ceintuurtje. Ik wou zo'n rood gelakt ding. Maar als ge maar een uurtje tijd hebt, vindt ge uiteraard nooit het perfecte accessoireke. Tot ik met het vestje van Lieke aan de kassa stond, en rode haarlinten zag hangen. Ik had een ingeving ; waarom zo'n lint niet als ceintuurtje gebruiken? En jawel, ik vind het uiterst geslaagd ...
Ze heeft er duidelijk geen zin in; net voor de foto  deed ze een goeie totter ... 

Goei idee, vind ik zelf ...
Ze zijn er allebei blij mee. Nu nog een foto als we alledrie ons Fragilleke aanhebben ...

dinsdag 14 februari 2012

Toch nog mutsen ...

En plots was er de vrieskou. En hadden de dametjes toch koude oortjes. En speelden we de mooie winterpet van Ginneke kwijt ( domdomdom! ). En was het totaal geen zicht, de mutsen die we toch nog hadden. Helemaal foute combinatie met hun jas ...
En had mama weer enkele dringende projectjes : mutsen haken! Vorig jaar haakte ik er ook al, maar ik deed ze naar de kringloopwinkel, omdat ze ook niet bij hun nieuwe jassen pasten. En ge kunt nu eenmaal niet alles bijhouden. Zeggen ze.
Dus ... voor Lieke een donkerpaarse. Ik haakte er flappen aan, om haar oortjes te warmen. En een gele bloem, want in haar paarse jas zitten gele spikkels.
Toen die af was, wou Ginneke er uiteraard ook één. Op zoek naar juiste wol ... gevonden ! Ik haakte grijze en lichtroze wol samen, wat een mooi effect geeft. Bij de eerste pasbeurt vroeg ze poeslief " oh mama, wil je el ook een bloem opzetten? Of nee, een haltje!". Kunt ge zoiets weigeren? Ikke alleszins niet ...
Haar muts is meer een helmachtige. Met er bovenop, in plaats van een pompon, drie hartjes. Dolgelukkig is ze ermee. " Alle kindjes vinden mijn muts niet mooi, mama. Niet mooi, maal supelmooi!"
Voilà, iedereen tevreden...

vrijdag 3 februari 2012

Vijfde keer, goeie keer ...

Of was het de zesde ...
Een tijdje geleden ging ik naar een haakavondje bij een collega. Supergezellig! Een andere collega had daar een prachtige col aan. Heerlijk dikke wol, en lekker zacht. Omdat ik veel fiets, wilde ik er ook zo één hebben. Dus hop, naar de Veritas om wol.
En daar ging ik. Die collega had me gezegd ( of dat had ik verstaan, zo bleek achteraf ) dat ze de draad dubbel nam en met een pen 15 haakte. Dus dacht ik, enkele wol en pen10. Ik haakte stokjes, maar was niet echt tevreden met het resultaat. Dus probeerde ik de volgende rij eens dubbele stokjes, en dat gaf een "opener" resultaat. Alles afgetrokken en opnieuw begonnen, pen 10 en dubbele stokjes. Weer niet wat ik wilde. Opnieuw. Volgende poging vond ik te vast, en ik bleef uittrekken en opnieuw beginnen. En schafte me een pen 15 aan.
Uiteindelijk was ik tevreden. Ik denk dat ik vijf keer een hele bol ( en 't was een dikke ) ophaakte, en terug aftrok ... En eigenlijk duurde het amper een dik uur om de col klaar te hebben.
Hij is heerlijk zacht en zaaaaaalig warm. Ik heb er al plezier van gehad de laatste dagen ...