Potskes

 

Dat heb ik dus gedaan tijdens mijn platte rust/ muts voor Lieke . Dan wou Ginneke er ook één - maar een blauwe. En dan nog één voor mama.
Tussen die drie haakte ik er nog een blauwe, maar die viel wel heel klein uit. Achteraf bleek dat ik gewoon een toer vergeten was - een toer waarin ik moest meerderen. Ik wou ze ooit eens aan een baby'tje cadeau doen, maar de kleinste profiteerde van de imobiliteit van de mama ( en van het schuldgevoel van mama omdat ze de dochters noodgedwongen " verwaarloosde" ) om het mutske te pikkedieven voor de popjes.
Ik haakte er ook ééntje voor het nichtje van een vriendin, en ééntje voor het dochtertje van een andere vriendin.
Daarstraks nog één voor de zus gehaakt, maar ik vrees dat die een beetje te groot zal zijn ...
En zo blijven we bezig ...
De zus mag ze trouwens pas hebben als ze me een foto bezorgt van de zak die ik voor haar verjaardag maakte.
De sjaal die Lieke op de foto aanheeft, is ook door mama gehaakt. Zij heeft nu een hele mamamaakt-winter-oufit : jas, poncho ( nog geen foto, want ze vindt op de foto gaan vandaag saai - al is dat er niet echt aan te zien ), muts en sjaal. Alles in 't roos uiteraard.

Volgende projectje is een lekker warme sjaal voor de bonnie die meer dan 25 jaar in het zuiden van Frankrijk woonde, en nu terug naar België komt. We zullen maar zien dat ze warme kleren heeft ...