dinsdag 29 maart 2011

Japanse broekjes - en elfjes

Door het volgen van haar blog kreeg ik de Japanse microbe al snel te pakken. Steeds schreef ze hoe gemakkelijk de patroontjes waren, hoe snel alles in elkaar zat ... En dat is mijn ding : gemakkelijk, snel en toch schoon ... Vooral op deze broek was ik op slag verliefd. Na een hele tijd kon ik het niet meer houden, en ging ik naar Julija's om een Japans boekje. Daar was het niet binnen, maar het lag aan de douane te wachten om ons landje in te mogen ... en enkele dagen later zat het in mijn brievenbus.
Mijn eerste Japans stukje zou dé broek worden. In stof van Julija's. Maar omdat ik de maten niet goed kende, maakte ik de broek eerst in een teststofke ... gelukkig maar!

Ik knipte de patroondelen, maar ze leken me veel te groot. De eerste broek zou ik voor Lieke maken ( strategisch gedacht : als ze dan te klein is, kan Ginneke ze aan). Dus legde ik op de patroondelen een mooi passende broek van Lieke, en nam de broek enkele ( jawel, meerdere ) centimeters in. En wat bleek, toen ik ze paste? Net een centimeterke te smal. Maar wel te lang. Ginneke haar poep paste er net in, dus heb ik maar een stuk van de pijpen geknipt, en ze voor Ginneke afgewerkt.
Ik beloofde Lieke dat ik er voor haar ook één zou maken ( ach ja, ze is op een goed uur af , waarom zou ik het niet doen? ). Dus 's anderendaags de tweede editie. Toen die ineen stond, trokken de pijpen echter helemaal scheef ... niet te geloven. Ik vrees dat ik de recht-van-draad te veel aan m'n laars gelapt heb ... de stof lag al heel lang in de kast, ik had ze al gebruikt voor voerigen van zakjes, dus er waren serieuze happen uit. En ze was verkreukt toen ik ze verwerkte ... Al die nonchalance is stevig afgestraft moet ik zeggen ... Ik had de moed niet om ze uiteen te tornen en te zien of ik ze kon redden, dus maakte ik er een shortje van ( weggooien kon ik ook niet, ik vond de vlindertjes op de achterzakken zooooooo ontzettend geslaagd ... )
Uiteindelijk hebben ze vandaag ieder hun exemplaar mogen passen - en showen. Ik ben er in elk geval tevreden mee!

De zoom onderaan de broek van Ginneke heb ik netjes afgewerkt met biaislint. Flink van mezelf ... Op hun achterzakjes stikte ik bloemekes en vlindertjes, kleine details die het geheel toch opfrissen ...
En de pijpen die ik er bij Lieke afknipte, recycleerde ik tot handtasje. Met als draagriem hetzelfde biaislint als de zoom van Ginneke ... Netjes toch?

Volgende vrijdag hebben de meisjes "elfenontbijt" op school. De juffen vragen om de kinderen verkleed als elfje naar school te brengen, maar geen zotte kosten te doen ... Dus doet deze mama kosten in de kringloopwinkel.
Ik kocht er een flanelleke waar ik een leuke slabber van kan maken, roze gordijnstof waar ik direct een mooie winterjas in zag, en volgend allegaartje, waar ik elfjes uit tevoorschijn ga toveren ...
Het wordt een roos en een blauw exemplaar, en die witte dingen zijn babykussensloopjes met "kant". Voor de vleugeltjes. Want vlak voor mijne neus pikte er iemand twee grote ( lees : gigantische ) stukken ideale voile weg ... Vloek-vloek-vloek - die lag op mij te wachten!

maandag 28 maart 2011

zakskes op bestelling

Een tijdje geleden ging ik kleding binnenbrengen in een tweedehandswinkeltje. De kleertjes van de meisjes die ik bij had, interesseerden de eigenares niet, wel mijn "Colruytzak" die ik toen mee had ...
Ze vroeg of ik er niet een paar wou maken om haar etalage op te fleuren ... Maar dat was amper een paar dagen voordat ik terug begon te werken, en dat zag ik niet echt zitten. Wel wilde ik een paar kleinere zakjes maken, eerder op kinderformaat. Dat vond ze ook een goed idee. Als het maar zomers en fris oogde ...

Een tijdje geleden knipte ik de stof, en vorige week zette ik me eraan. Zaterdag ging ik met de meisjes knoopjes kiezen ( Lieke vond dat heel leuk - zou ze onze naaigenen hebben? ) , en zette ze er gisteren op. Morgen breng ik de zakjes naar de winkel ... Benieuwd wat daarvan komt!

donderdag 24 maart 2011

Pennenzak

Ik begon eind januari na een kleine pauze terug te werken, uiteraard halftijds. Dus een week werken, een week thuis. En elke eerste nieuwe werkdag constateerde ik dat mijn pennenzak nog thuis lag. Ik leende dan schrijfgerief van collega's, maar vond dit wel het beste excuus om me achter Witteke te zetten. Ik dook nog eens in de restjes mand, en diepte de allerlaatste stukjes van m'n lievelingsstofjes op. En maakte er een pennenzak van. Nu heb ik een setje : zakdoekenzaksken, pennenzak en piramidetasje in dezelfde stof ... Dat maakt me gewoon elke keer blij, als ik op school m'n boekentas opendoe ...
De afmetingen van de pennenzak nam ik "op het gevoel", gebruikte het principe van het piramidetasje om de voering netjes aan de rits te krijgen, en stak er een lusje mee tussen, leek me een leuk detailke. Ik ging zelfs speciaal een rits halen, maar zette er uiteindelijk ( met mijn verstrooide kop ) nog de verkeerde in. En ik had hem wat korter moeten maken, want nu zijn er twee piepgaatjes ... Details om te onthouden ...

maandag 21 maart 2011

Gloria ...

... maakt de wereld weer wat mooier ...
Een heel speciaal dochtertje voor een lieve vriendin... Dat verdient een speciaal cadeautje!
Het pamperzakje , friemeldoekje en papierenzakdoekenzakje lagen al lang in de schuif te wachten, en de badstof voor de schildpadhandpop van Eloleo lag in de kast. Maar er kwam vanalles tussen ...
En vrijdag was het zover. Gloria werd geboren, en ik had geen zin in nog een schildpad ( deze en deze vond ik best leuk, maar ben toe aan iets anders ... )
Dus werden het slabbers. Zo van die mooie exemplaren , die ge vooral niet aandoet om de eerste spinazie of rode biet te geven ... Nee , zo van die mooie, die ze kunnen aanhouden op de foto.
En het fijne aan Gloria is, dat haar mama evenveel van kleurtjes houdt als ik. En het mag allemaal een beetje gewaagd zijn. Dus dook ik in mijn overschotjesmand, om zachte stofjes te zoeken. Het zijn flanellekes geworden, knuffelzacht. Gecombineerd met badstof , voor de absorptie ...


En het mag gezegd, de mama was superblij met al het zelfgemaakt moois!







En kleine Gloria is een pracht van een meisje!

dinsdag 15 maart 2011

Besparingstips

Gisteren zag ik bij de bank een scheurkalender liggen met elke dag een besparingstip. Er zijn er goeie bij,
  • schilder de muren in plaats van te behangen ; dat is goedkoper
  • ga tijdens de reclame naar het toilet, zo koopt u minder
  • zet ergens centraal in huis een spaarpot, en stop daar al het rondslingerend kleingeld in
maar ook groffe ... en daar lachen we dan eens mee natuurlijk!

  • Geef de kinderen die Driekoningen komen zingen, mandarijntjes ipv geld. Volgend jaar zal uw deurbel minder populair zijn
  • geef op café nooit het eerste rondje ; wacht een paar toertjes, dan zullen er steeds meer vrienden passen ...
  • ga niet vreemd ; een minnaar of minnares kost handenvol geld. En als je niet oplet ... een scheiding nog veel meer!

Getest op de fiets ...

... en afgekeurd.
Mijn eerste rok, die enkele weken geleden afgewerkt is, werd vandaag getest. Ik deed hem aan met de juiste kousen eronder ( felblauw, iets mag het hebben ) . Veel te breed. En naar mijn gevoel niet het goede model. Dat te breed had ik me al bedacht toen hij net af was, maar ik dacht dat het wel zou kunnen. Nu vind ik dus van niet ...  Ik wil hem versmallen, maar er zit alleen een rits in, en geen enkele andere naad. Waarschijnlijk ga ik hem gewoon aan de tweede zijkant ( niet die van de rits ) openknippen, en smaller toenaaien. Hopelijk is dat een goed idee ...
Op de fiets is hij ook niet echt praktisch. Wel breed genoeg om gewoon te kunnen fietsen zonder met je knieën tegeneen te schuren , maar zo'n soepel stofke, dat hij steeds opvliegt. Gelukkig zit de felroze onderrok er nog onder ... En ach wat, de passerende chauffeurs mogen ook iets aan hun rit hebben ...
Werk aan de winkel dus ... al heb ik niet veel zin in verstelwerk ...
Misschien neem ik hem morgen mee naar Zot van Antwerken?

Papadag ...

... zo noemt Ginneke vaderkesdag. De meisjes zijn blijkbaar op school duchtig aan 't tekenen, schilderen, knippen en plakken voor papa. Dus daar moet ik me geen zorgen over maken. Papatje zal wel verwend worden!
Maar natuurlijk is er ook nog papi, mijn eigenste papa. Die op alle mogelijke manieren helpt hier : de kindjes opvangen, hen van school halen, in de bouw komen helpen, mee denken om een betaalbare oplossing te vinden voor elk probleemke in de verbouwing ... Die papi moet natuurlijk ook iets krijgen zaterdag! Met dure cadeaus is hij blij, maar hij is minstens even content met iets geknutseld of zelfgemaakt. Dus ... heb ik me gisteren nog eens achter mijn Witteke gezet, om zijn "beuzzekes" af te werken. Zijn origineel had ik losgetornd om als model te dienen, maar dat was blijkbaar niet de bedoeling. En het eerste exemplaar dat ik maakte, was niet goed gestikt. Dus ... gisteren ... het groene nog sterker afgewerkt, het blauwzwarte ineengezet ( en stevig gevloekt op de rits die geen zin had om in een beuzzeke ingewerkt te worden ) , en zijn origineeltje terug ineengestikt.
En alles een beetje opgevuld met lekkere eitjes ...

Ik vind het wel leuke modelletjes ; ik ga nog eens in mijn persoonlijk Stoffenspektakel duiken, en een pennenzak maken naar dit model. Eén waar niet te veel in kan, zodat ik niet steeds met een rommelnest rondzeul ...

donderdag 10 maart 2011

Happy mama

Na de aangebrande koekjes van gisteren, wilde ik vandaag
een nieuwe poging ondernemen ... En deze keer zijn ze lekker gelukt! Ze zien er mooi lichtbruin uit,
en smaken heerlijk. En omdat de over dan toch warm was, en ik het oude brood beu was , heb ik meteen een broodpudding gemaakt. Naar een eigen recept : oud brood, rozijnen, stukjes appel, stukjes banaan, soms stukjes chocolade , soms wat confituur, of siroop, bruine suiker, deze keer corn flakes ( de gewone, ordinaire cornflakes vinden ze hier niet echt lekker , dus recycleer ik ze maar in een broodpudding ) en uiteraard melk om alles lekker sappig te maken. Nu is het alleen de kunst om hem helemaal doorbakken te krijgen, zonder zwarte bovenkant ...

Toen ik vanmiddag de post uit de brievenbus haalde , zat er een grote postomslag in .... Joepie! Mijn Japans boekje " Happy home - kids 2" , dat ik bij Julija's bestelde. Ikke blij als een klein kind, heb het al van voor naar achter en van achter naar voor bekeken, en grootse plannen gemaakt ...  Happy mama ...

woensdag 9 maart 2011

How stupid ...

can you be ...
Dat zeg ik meermaals tegen mezelf. Zoals vandaag.
Vorige week op school bakte een collega koekjes met haar kinderen. Ze roken én smaakten lekker. Dus vroeg ik het receptje. De meisjes hierthuis vinden het altijd leuk om samen te bakken, maar cake zijn we ( vooral mama dan ) een beetje beu.
Vandaag kwam mijn petekindje hier een dagje spelen ( vakantietraditie ) , dus maakten we het deeg met ons vieren. Om beurten de mixer vasthouden, om beurten de deegrol hanteren, en dan ... uitsteken maar!






Heel leuk, zonder veel gesmos verlopen. Dan de oven in, 20 minuutjes volgens het recept. Na 12 minuutjes ging ik kijken, het zag er veelbelovend uit. Ondertussen nog een afwasje doen tot het timertje afloopt ...
Om dan vloekend ( binnensmonds welteverstaan, met kleine kinderen in de buurt ) vast te stellen dat ze verbrand zijn. Net niet verkoold, maar zeker veel te verbrand om nog op te eten. Hier en daar toch een exemplaar dat misschien nog net eetbaar is ... En gelukkig hadden we ook één grote gemaakt, die wel " à point " was ...
Waarom ben ik na een kwartiertje niet even gaan kijken, denk ik dan ... Maar vooral : how stupid can you be ...

zondag 6 maart 2011

Schoon Bollekes

In een vorige post schreef ik over mijn stofjesbuit, en dat ik iets met bollekes aan 't maken was. Wel, hier is het. In solden kocht ik een patroontje van "een zakske" bij Koekepeertje ( eigenlijk bij zijn zusje ). En toen vroeg zus om een zakske te maken voor een jarige vriendin. En aan zus, die hier regelmatig komt babysitten, of de kindjes eens meeneemt op stap, of hen bij haar te slapen legt, kunnen we niet veel weigeren ( oeioei, ik maak het mezelf lastig, want ze leest mee ... ).
Dus ... knipknip, stikstik, torntorn, stikstik, klaarklaar! Zus is tevreden met het zakske, hopelijk de vriendin ook .

En toen ik toch bezig was met mijn Witteke, deed ik maar ineens even verder. Al een maand of twee beloof ik de papi een geldbeugeltje. Hij gaf me het ideale modelletje mee, dat ik kon namaken. Ik tornde het originele voor de helft los, en nam de maten over. Ik vond ergens in mijn persoonlijk stoffenspektakel een niet-meisjesachtig stofje dat best kon dienen.
Leuk projectje, want snel klaar en schattig resultaat. Gisteren moest papi wel lachen, toen hij zag hoe ik zijn originele geldbeugeltje had opengeprutst - tot hij besefte dat het nog een goed exemplaar was, en geen versleten ( dat had ik dus fout begrepen ). Ik heb hem beloofd toch de rits te recupereren ...

vrijdag 4 maart 2011

De buit van vorige week ...

Vorige week ging ik halsoverkop op zoek naar gele stof om Lala te maken. Ik vond iets geschikts in een winkel van een Marokkaanse dame in Berchem. Als je op zoek bent naar een speciaal stofke, moet je daar zeker langsgaan. Stoffen die eruit zien als voile, zijde en andere dure dingen, zijn daar spotgoedkoop. In haar etalage zag ik 2 rollen stof staan, allesbehalve Marokkaans ... Rood met witte stipjes! Twee varianten : grote en kleine stipjes. Jiehaa! Kopen! ( een bescheiden meterke van elk, we houden het sober! ). Wat ik daarmee maakte, lees je in een volgende post - moet nog klein detailke aanpassen.




Ik vroeg haar wél Nederlands sprekende zoon of man of neef of ... of ze ook jersey hadden voor kinderen, maar dat was niet het geval.
Maar aan de overkant had ik nog een stoffenwinkel gespot ... en daar hadden ze wel leuke jersey. De prijs was heel wat anders, maar ja. Het kan niet altijd feest zijn ... Ineens ook boordstof gekocht, om zomerrokjes te maken voor de meisjes ...



En toen werd het weekend. Ik had in de zomer een lieve vriendin een bongobon "Zoete Zonde" cadeau gedaan, onder voorwaarde dat ik hem mee mocht opsouperen. We maakten er een leuk dagje Antwerpen van met eerst heerlijk smullen ( snoepen ) in de Quetzal Chocoladebar ( ik krijg de zever al terug in de mond als ik eraan denk ) en gezellig bijbabbelen, zonder de kindjes erbij ( hoe rustig ... ). Daarna gingen we nog verder naar Julija's. Daar wilde ik zeker het volprezen Japans naaiboekje kopen waar Emma en Mona een hele collectie kleertjes uit hebben. Het boekje was uitverkocht, maar er lag een nieuwe lading aan de douane in Brussel te wachten. Ik heb een boekje gereserveerd, en vandaag kreeg ik bericht dat het in Antwerpen is geraakt ... Joepie!
Natuurlijk kon ik het niet laten om stofjes te kopen ...

Carnaval

Jaja, ook hier is het carnaval vandaag ... Ginneke wou eerst als Pipi Langkous , en dat vond ik een goed idee. Vorig jaar maakte ik voor Lieke een Pipitenueke, en dat ligt nog in de verkleedkist.
Tot vorige week ... Ginneke zette de DVD van de teletubbies af, en verkondigde " als het kannaval is, wil ik een teppetuppie zijn!". En wat doet een mama dan, als ze zo'n duidelijke ( maar o zo schattige ) boodschap krijgt? Jawel, in gang schieten ... In een Marokkaanse stoffenwinkel vond ik een prachtig stofje ( prachtig voor dit concept welteverstaan ).

Eerst tekende ik een patroon ; klinkt echter dan het was ... duidelijk en letterlijk tussen de soep en de patatten, zoals wij dat zeggen ...
Om zeker te zijn dat het heel ruim zat, tekende ik de zijnaden nog veel breder.






Toen ging ik het snel even ineen zetten ...
Dat snel werd uiteindelijk uren en uren. Het pak zelf viel nogal mee, maar de details ... De juffen dringen erop aan dat de kinderen zelf naar de WC kunnen, dus zette ik de rits vooraan in het pak. Een  teletubbie heeft grote, platte, rare oren ... en een "klul" ( de gele dan toch ) . "En een teeveetje, mama! Met een echt filmke!" . Dat teeveetje zag ik nog zitten, maar dat filmke ... daar heb ik m'n joker op ingezet. Uiteindelijk kon ik dat teeveeke niet helemaal vastzetten, want dan kon ze haar rits niet ver genoeg opendoen. Dus 2 zijkanten vastgestikt, en 1 hoek met velcro vastgemaakt.





En een telletubbie heeft ook een dikke poep ... Eerst probeerden we met een "flexibel", maar dat was niet wat het moest zijn. Een vliegtuigkussentje daarentegen gaf een schitterend resultaat ...









En dan is er natuurlijk de grote zus nog. Ik vreesde dat zij plots ook een teletubbie zou willen worden, maar gelukkig bleef ik daarvan gespaard ( misschien alleen omdat er geen roze teletubbie bestaat , maar soit. ). Zij wilde graag als prinses. Tja, uit die fase zijn we nog steeds niet geraakt.
Prachtig kleed, niet?






Moet ik erbij zeggen dat ik dat niet zelf maakte?