Ik begon eind januari na een kleine pauze terug te werken, uiteraard halftijds. Dus een week werken, een week thuis. En elke eerste nieuwe werkdag constateerde ik dat mijn pennenzak nog thuis lag. Ik leende dan schrijfgerief van collega's, maar vond dit wel het beste excuus om me achter Witteke te zetten. Ik dook nog eens in de restjes mand, en diepte de allerlaatste stukjes van m'n lievelingsstofjes op. En maakte er een pennenzak van. Nu heb ik een setje : zakdoekenzaksken, pennenzak en piramidetasje in dezelfde stof ... Dat maakt me gewoon elke keer blij, als ik op school m'n boekentas opendoe ...
De afmetingen van de pennenzak nam ik "op het gevoel", gebruikte het principe van het piramidetasje om de voering netjes aan de rits te krijgen, en stak er een lusje mee tussen, leek me een leuk detailke. Ik ging zelfs speciaal een rits halen, maar zette er uiteindelijk ( met mijn verstrooide kop ) nog de verkeerde in. En ik had hem wat korter moeten maken, want nu zijn er twee piepgaatjes ... Details om te onthouden ...
De afmetingen van de pennenzak nam ik "op het gevoel", gebruikte het principe van het piramidetasje om de voering netjes aan de rits te krijgen, en stak er een lusje mee tussen, leek me een leuk detailke. Ik ging zelfs speciaal een rits halen, maar zette er uiteindelijk ( met mijn verstrooide kop ) nog de verkeerde in. En ik had hem wat korter moeten maken, want nu zijn er twee piepgaatjes ... Details om te onthouden ...
Wat een vrolijke zakjes! Super leuk!
BeantwoordenVerwijderen