Lente voor een zonnetje

Een jaar laat ze het zonnetje al schijnen in onze familie, kleine Sammiepammie. We mochten naar haar eerste verjaardagsfeestje en ik liet me uiteraard verleiden om nog eens iets zelf te maken. Met de geboorte maakte ik deze slaapzak, waar ze vanaf nacht 1 in sliep. Ik had eens op mijn zusje haar Pinterest rondgesnuffeld, en zag er een superschattig salopetje met fijne, kleine bloemetjes op verschijnen. Tingeling, dat ging het worden!
Het werd uiteindelijk een jumpsuitje (achteraf bekeken niet zo praktisch om pampertjes te verversen, maar laat dat nu niet mijn probleem zijn), in een heerlijk stofje van bij Madeline.
La Maison Victor beschreef het als gemakkelijk, dus begon ik eraan zonder overpeinzen. Stap twee stelde me al voor een probleem: een polosluiting. Nog nooit gedaan, maar de stappen stonden goed uitgelegd. De uiteindelijk twee pats overlappen niet perfect, maar dat weet ik nu voor volgende keer. Enkele stappen later ... twee knoopsgaten om het koordje door te halen. In principe omzeil ik elk knoopsgat door kamsnaps te gebruiken, want knoopsgaten zijn mijn Grote Angst. Over het algemeen maak je knoopsgaten in een afgewerkt stuk. En als ze dan mislukken, kan je je pronkstuk weggooien ... Dus zijn kamsnaps de perfecte oplossing. Maar uiteraard kan je knoopsgaten om een koordje door te trekken, niet omzeilen.... En wat bleek? De knoopsgatenfunctie van mijn oude Singer werkt niet meer. Keert niet terug. Dus, prutsen en brollen, maar gelukkig valt het niet op omdat het tunneltje gerimpeld wordt. Oef!

Het werd een prutswerkje, gewoon omdat het allemaal zo klein is. Maar het was leuk te maken, en het resultaat is fris en vrolijk. Alsook het kindje dat erin past ...

De polosluiting , hier wel met kamsnaps ;-)

En met zakjes, schattig toch? 

Kijk, het kleine zonnetje van de familie ... 

Dotje !!!! 

Een Strass-hack ...

In de solden kocht ik hier een heel simpel maar oh zo mooi kleedje voor Ginneke. Ik had wat meer kleedjes uit het rek gehaald, maar in geen van allemaal stond ze mooi. Behalve in dti Strass-kleedje. Ik negeerde het prijskaartje, maar spelde haar wel de les dat ze er heeeeeeel zuinig op moest zijn. Ze vindt het superleuk om te dragen, en ze staat er mooi mee .... wat doen we dan? Namaken ....

Het idee van het namaken zat heel ver in mijn achterhoofd, tot ik bij Madeline stevige,  koningsblauwe tricot zag. Ginnekes lievelingskleur .... Ik gokte op een goeie meter en voelde het meteen kriebelen om eraan te beginnen.

Ook hier vertrok ik van het bovenstuk van SVDHZ, maar tekende de voorpand twee keer. Dan plooide ik de twee delen tot ze mooi overlapten. Ik tekende er een tailleband aan, en een rokdeel. De mouwen gebruikte ik van de Jackie-jas, omdat die goed ruim zitten. 

Mijn gok voor een goeie meter bleek fout; ik kreeg de jurk eruit, met kortere mouwen, maar voor het beleg was er niet meer genoeg stof over. Gelukkig had ik nog zilveren blinkende sweaterstof over van een ander project. De voering van de overlappende delen en van de mouwen is dus zilverkleurig... een frisse combinatie.

Foto's met Ginneke erin, zijn er niet. Ze wil het wel aandoen , maar foto's maken .... Neeee, mama, da's zo saaaaaaai! Tja.... 

Speeldekentje voor Nelle

Een gepast cadeautje maken voor een jonge mama die ook heel graag naait, is niet zo evident. Mijn collegaatje/rechterhandindeklas/vriendin kreeg de naaikriebels een jaar of twee geleden te pakken, en sindsdien is ze een even grote autodidact als ik zelf. Op het net vind je alles ...
Al enkele keren trokken we er samen op uit om stofjes te scoren. Zij de eerste keren heel bescheiden en verantwoord, maar die zelfbehaarsing is ze -denk ik- ondertussen al een beetje verloren.
De laatste keer dat we samen op jacht gingen, wisten we dat ze een meisje verwachtte. Ze kocht wat stofjes die misschien wel voor de doopsuiker konden gebruikt worden. Ik probeerde de stofjes in mijn geheugen op te slaan, om later het juiste stofje te kiezen om haar cadeautje te maken.
Maar dat laatste was niet zo evident. Elk cadeautje dat in mijn hoofd opkwam, stond ook op haar eigen to do-lijstje.
Dus moest ik een speurtocht op het net beginnen. Ik wou graag een cadeautje geven dat niet op enkele weken te klein zou zijn .... iets blijvends ...
Leve pinterest ... ik vond er een leuk idee voor een speeldeken. Eentje om op verplaatsing mee te nemen, en waar je een paar nuttige spullen in kan opbergen. En dat je gemakkelijk mee kan nemen, zonder dat het een halve achterbank in beslag neemt ...
Et voilà ...

Een uurtje heerlijk rondneuzen, voelen, bij elkaar passen, nog andere combinaties uitproberen, .... bij Madeline Stoffenmadam ( net voor de brand die daar plaatsvond ) leverde een mooie, sobere combinatie op. Donker aan de onderkant, die meestal op een vloer zal liggen en dus sneller vuil wordt. En roze aan de speelkant. Tussen de twee lagen voorzag ik nog een laag fleece. Voor de warmte en de zachtheid ... 

Heel de rand is eigenlijk bedoeld om kleine spullen op te bergen; enkele pampertjes, billendoekjes , knuffeltjes en speeltjes.

De binnenkant van de rand is in een okerkleurige stof. Oker komt ook terug in de stipjes op de roze stof. Maar de hele rand in oker vond ik nogal hard .... 

En kijk, zo ligt er een heerlijk klein meisje op te slapen .... 

Het begon met een pin op pinterest, daarna tekende ik zelf het patroon ;-)

De bedoeling was eigenlijk om een rond dekentje te maken, maar ik waste de stof voor (gelukkig!) en één van de stoffen kromp nogal stevig. Dus was een cirkel niet meer mogelijk (of ik moest een heel kleine cirkel maken) - het werd een ovaal ...

En opplooien doe je zo ... 

Klaar!

Groen met een vleugje goud ...

... perfecte combinatie voor de feestdagen, dacht ik zo. En ja hoor, Ginneke kreeg een mooi feestjurkje. Maar de tijd ontbrak me -weeral- om het te bloggen.

Weer een eenvoudig modelletje; bovenstukje van SVDHZ, en een licht uitlopend rokdeel. Zo heeft ze het het liefst. En het staat haar. Ze wordt wat groter, mijn kleine meid, en danpassen we onze modelletjes een beetje aan. Geen brede rokjes meer. Smal. Maar nog net breed genoeg om de speelsheid en de huppeldepup van mijn kleineke niet te beperken ...

Toen waren de botjes nog netjes, de kniekousen deed ze drie minuten later uit ....

Het jurkje heeft een beetje een open ruggetje, en ik ging weer voor de luie-wijven-sluiting (om mijn knoopsgatenfobie te ontwijken) : een kamsnapje! 

Als je op de foto klikt, zie je het gouden motiefje. 

Het vestje past er qua kleur perfect bij ; goudkleurig met een glittertje erin ... heerlijk feestelijk. Ik kocht het, net als de kniekousen, hier , "bij ons in Boechout ". Allen daarheen als je een leuke, mooie winkel zoekt met supervriendelijke verkopers/verkoopsters! 

Elanden van Soft Cactus

Het kleedje is al lang gelden gemaakt, maar geraakte niet op mijn blogje ...
Ginneke blijft fan van zelfgemaakte kleedjes, en dat vind ik natuurlijk super.
Vandaag ging ik met haar soldekes doen, kleedjes kopen ( geen broeken mama, geen broeken!). ZE paste drie prachtige jurkjes, er was er maar eentje waar ze echt mooi mee stond. Dat heeft ze gekregen, ook al vond ik het nog heel erg duur. Maar ze was er instant verliefd op (en ikke ook beetje als ze het aanhad). Af en toe mag het kind ook eens iets krijgen ....
Soms vindt ze een stofje niet echt super, maar als ik er iets mee maak, is ze altijd blij.

Ook met dit kleedje. In een soft cactusje. Ze vroeg wel om smallere rokjes te maken, de zwier is er wat uit aan 't geraken. Dus het vertrouwde bovenstukje met een A-lijnrokje eronder. Eenvoudiger kan niet!

Toch nog genoeg bewegingsruimte voorzien, niet te smal dat rokje! 

Het jurkje is gevoerd met een lichtblauw stofje, een lakentje uit de kringwinkel. De rits is dezelfde kleur als de elanden... 

Een simpel jurkje, techttoe, rechtaan. Gemakkelijk om te strijken, dat valt ook weeral mee.