Voor Ayco

Zaterdag zijn we uitgenodigd bij vrienden. En natuurlijk wil ik daar niet met lege handen aankomen. Ze hebben een dochtertje, Ayco, een pracht van een meisje. Ons meisjes zijn helemaal weg van haar. Het is dan ook geen gewoon meisje. Eigenlijk is het een zorgenkindje, maar vooral een knuffelkindje. Zo mooi lachen dat ze kan ...
En speciaal voor dat lieve meisje wilde ik iets zelf maken. Ik weet dat haar mama heel goed kan haken, dus met een zelfgemaakt kleedje zal ze ( hopelijk ) wel blij zijn.

Ik heb lang gedacht over het patroontje. En belandde uiteindelijk bij een eenvoudig A-lijntje.
Het moet gemakkelijk aan te doen zijn, de sluiting moet handig zijn ( dus gekozen voor twee knopen achteraan en geen rits - daar zouden haar haartjes te gemakklijk tussen kunnen zitten ) , en het moet een eenvoudig modelletje zijn. Geen wijd pofferig ding, want Ayco is heel "smallekes". Ik vroeg terloops eens naar haar kledingmaat, ze past meestal in een 110. Dus heb ik het kleedje op maat van Lieke gemaakt ; ook zij heeft van lengte een 110, maar is heel smallekes. Hopelijk zit het niet te ruim ...
Het stofje had ik al een tijdje liggen. Vind het heel mooi, maar voor ons meisjes misschien toch teveel wit ...
Tot ik het jurkje liet zien daarstraks. Ze vonden het alletwee prachtig, en waren beetje verontwaardigd dat het niet voor hen was ... Tot ze hoorden voor wie het wel is. Daar konden ze zich wel mee verzoenen. En met de belofte dat het voor één van hen is, als het Ayco niet past ...
Gisteren, tijdens het naaien, heb ik heel de avond met een glimlach op mijn gezicht, aan een mooi, lief meisje gedacht!