Telkens de papi zag dat ik weer een muts klaar had, zei hij dat hij er ook één wilde. Niet in turquoois of fuchsia, en ook niet met een bloem. Uiteraard. En vaster gehaakt dan de andere exemplaren. Jaja, hij wist goed hoe hij ze wilde. Maar toch hadden zus en ik onze bedenkingen ... Onze papi met een gehaakte muts ...
Maar ik kocht een bolleke donkerblauwe wol, en begon te haken. Tussendoor, ook een keer in ons naaiclubke. Bij de eerste pasbeurt werd ze veel te klein bevonden. Nog zeker 6 rijen erbij. Tweede pasbeurt : nog te kort ( zijn oren waren niet helemaal bedekt ). Derde pasbeurt : een rij te lang! Dus ... een rijtje steken aftrekken.
Vierde pasbeurt : perfect! Voor de foto was papi niet meer in de buurt, en papa had geen zin om met een muts op een blog te verschijnen. Dus maar zelf op de foto ... en het is duidelijk zichtbaar dat het een lange muts is!
In elk geval kan papi nu met warme oren met Spikkel gaan wandelen! En ik kan een item van mijn lijstje schrappen!
En dan nog een prutske.
Regelmatig vind ik op één of andere blog een leuk ideetje, een eenvoudige tutorial, ... Soms wordt dat geprint, soms op een papierke gekribbeld. En dan komt alles in een doos terecht.
Maar ik ben zo'n ontzettend stroef en gestructureerd persoontje, ik kan niet tegen rommel ( alhoewel dat aan mijn bureau soms niet te merken is).
Dus ik was al een tijdje aan 't bedenken dat ik voor die losse patroontjes een gestructureerde oplossing moest vinden.
En toen kreeg ik van een collega een superschattig kaartje.
Om me succes te wensen op mijn eerste werkdag.
Ik vind het zo schattig, dat ik het niet weg wil doen ... Dus ... Denk, denk, wat kan ik ermee doen, zodat ik het nog regelmatig tegenkom? Verwerken in een schrift / kaft waar ik al mijn losse flodders in kan bewaren!
Op naar Hema dan maar, ik dacht daar wel een fleurige schrift te vinden. Maar nee ; de fleurige exemplaren waren ingebonden - die zouden na een tijd openscheuren, als ik er ook vb stofjes in kleef.
Toen zag ik deze. Een stevige kaft met pochetjes in.
Niet bepaald kleuren om vrolijk van te worden, maar de streepjes kaft bleek een pochetje te zijn met een ingeschoven streepjesblad. Dus ... meenemen!
Thuisgekomen een beetje geprutst met gekleurd papier en ziehier ...
Mijn patroontjesschrift!
Mooi, niet?
super die kaft!
BeantwoordenVerwijderenik moet ook eens een systeem bedenken. voorlopig heb ik een map op mijn bureaublkad staan met pdf-kes en gebruik ik Eloleo als verdere aanvulling, maar printen en dan alles kwijt geraken gebeurt hier ook regelmatig.
en uw papi zijn muts ziet er stoer uit, zo wil ik u in elk geval niet tegenkomen op't straat!
tot snel!
ik wil ook zo'n schattig schriftje!!! eigenlijk vind ik dat niet tof dat jij nu zo creatief bent... ik ben op veel te veel dingen jaloers nu!!!! ;-)
BeantwoordenVerwijderen