woensdag 13 februari 2013

Chocolade met bollen

Hier in huis geen communie maar wel Lentefeesten. Lieke heeft in mei haar feest. Het zal een echt kinderfeest worden, met pizza's en vriendinnetjes. En geen tralala.
En omdat Lieke veel liever een jongen zou zijn, en liever jongensspeelgoed krijgt, en liefst van al een broek draagt, had ik me er al mentaal op voorbereid dat dat ook op haar feest het geval zou zijn. Want eerst gaan we klimmen op een klimmuur, en dat doe je uiteraard niet met een elegant kleedje.
Tot ik haar twee weken terug vroeg wat ze wil aandoen op haar lentefeest. " Ah, mama, een mooi, zelfgemaakt kleedje natuurlijk." Gevolgd door enkele seconden stilte van mijn kant. Stilte van "eventjes aangenaam verrast ", en  van contentement. Lieke die een zelfgemaakt kleedje vraagt ...
Dus werd het tijd om te beginnen tekenen, knippen, naaien, proberen. We keken in de communieblaadjes, en ze vroeg een wit kleedje. Tja, er zijn natuurlijk grenzen aan mijn contentement. Na het klimmen gaan we in de tuin ravotten, op de trampoline spelen, glijden, schommelen ... Wit is dus geen optie. En dan vroeg ze of ik eens een wit kleedje wil maken als ze mee naar een begrafenis gaat. Want daar moet ze toch gewoon stilzitten. Dat geheel terzijde.
Over het model had ze al wel nagedacht. Bovenaan smal, en een heel brede rok. Eén die zwiert.
Gewoonlijk vertrek ik van het aloude A-lijnjurkje, maar dat patroon is ondertussen te smal. Ik begon dan maar vanaf nul. Voor het bovenstuk tekende ik een goedpassend T-shirt over, met een klein mouwke eraan. De rok werd een cirkelrok. Helemaal gevoerd. En ineengezet met de Singer van ons bonneke en mijn  nieuwste vriendje. Heerlijk werken, zo'n goei gerief.
Het  ging allemaal vlotjes, maar na de eerste pasbeurt bleek dat er heel wat aangepast moest worden. Bovenlijf te lang, en te breed. Met wat kunst-en vliegwerk kortte ik het in, nu lijkt het alsof er een ceintuurtje in zit, best wel mooi. De cirkelrok bleek veel te breed ( ik gebruikte dit patroon, maar was vergeten dat het rokje toen ook belachelijk veel te breed was ) , dus maakte ik er plooien in. Mooi, maar in het definitieve kleed wil ik liever geen plooien denk ik.
Foute sloefkes, ik weet het.... 
De schaduw op de muur is niet echt zoals fotofreaken het graag hebben, maar ik ben zooooooooooooooooooooo blij met het zonnetje ...

En zwieren maar ...

Het papieren patroon heb ik gisteren al wat aangepast, binnenkort volgt de verfijnde versie!

4 opmerkingen: