Ondertussen wordt er hiernaast (terug) hard gewerkt. Na een paar dagen afwezigheid van de aannemer, was hij er vandaag met een ploeg van 4 man.
In het weekend hadden we de mannen allemaal een naam gegeven. Lieke vroeg hoe de werkmannen heten, maar ik ken alleen de naam van de baas. Dus, om het onszelf gemakkelijk te maken, verzonnen we zelf namen.
De ene is een struise kerel, donker type, korte krullen. Ik vind hem wat Italiaans. Hij werd Roberto gedoopt.
De andere spreekt Engels. Mc Donald dus.
Dan is er Yvan, de baas.
En de vierde is een jonge kerel. Benjamin, vond papa. Nee, Bertje! zei Lieke. En zo zij het.
Wat blijkt vandaag? Roberto is er niet bij, maar wel een andere. Daar moeten we nog een naam voor verzinnen. Na een korte observatie uiteraard. We laten niets aan het lot over ...
En ondertussen zijn de mannen in de goede richting bezig : ze zijn beginnen opbouwen. Deze muur bevat de eerste steen van de verbouwingen. Hij staat op een fundering die eigenlijk helemaal weggerot was, maar door Yvan en Roberto vernieuwd. Ooit zal dit een heerlijk overdekt terras worden. Ooit klinkt als oneindig ver in de tijd ...
De grote plaats, die later als garage dienst zal doen, kan nu eigenlijk de naam polivalente ruimte dragen. Momenteel kan je er oefenen op hordelopen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten