Toen vava van Frankrijk plots stierf, werd besloten dat bonneke mee naar België zou komen. Maar als je al 25 jaar in het warme zuiden woont, kan je in ons apelandje alleen maar kou hebben, dacht ik zo. Dus kocht ik witte wol, en begon een sjaal te haken. Crocheteren, zoals de bonnie dat noemt. Maar , hoewel ik grote steken maakte, ging het niet snel genoeg naar mijn goesting vooruit. Meer zelfs, ik blijk zwaar allergisch aan langdurige projecten ... En daarom besloot ik een "col" te haken, in plaats van een sjaal. En, om eerlijk te zijn, vind ik het niet mis. Als ze hem niet goed vindt, zal ik hem wel zelf verslijten... En als ze hem wel goed vindt, begin ik misschien aan eentje voor mezelf ... Wie weet ... En zo is mijn tweede project voor
10 in 11 ook klaar ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten