Het positieve van iets negatiefs

Dat ik geen fan ben van papa zijn skiverlof, is al lang duidelijk. Het ergste is het afscheid, en daarna dat grote, koude bed. 5 keer ...
Maar het ligt nu eenmaal in mijn aard om in alles het positieve te zoeken. Dus ... probeer ik nu 10 pluspunten te zoeken van een afwezige man ...
1. 5 dagen lang de grote auto ( lees : firmawagen ), volgetankt
2. 5 dagen volledig op tempo van de kinderen ( niet wachten op papa om te eten of in bed te stoppen )
3. lange eenzame avonden, maar die worden gelukkig zalig opgevuld door het gezelschap van mijn stikmachien ( en vooral niet moeten wachten tot na Terzake vooraleer we ons machien in gang steken )
4. in principe één dag carte-blanche en gaan emo-shoppen ( dit jaar dus met enige vertraging )
5. gezellig veel bezoekjes afspreken, om ook eens volwassen-klap te hebben
6. heerlijk uitkijken naar 18.00 u , het dagelijkse telefoontje
7. nog heerlijker uitkijken naar het warme bed woensdagavond
8. nog meer beseffen hoe graag ik hem zie
9. zachtjes gedwongen worden om in het weekend recht uit bed te douchen en aan te kleden ( in pyama naar de bakker kan nét niet ). En eigenlijk vind ik dat wel fijn ( maar dat gaan we hem niet vertellen )
10. net iets meer nood-food eten dan wanneer papa thuis is ( niet dat hij daar op zou reclameren, maar het mag voor ons ook een beetje feest zijn hé! ).

Zo, 10 pluspunten van papa zijn skiverlof. Het ene al wat plusser dan het andere. Ik zal dit lijstje volgend jaar uitprinten en lezen op het moment dat hij vertrekt ...

10 punten gevonden, en toch zou ik hem liever hier bij mij hebben ...